Ik was eergisteren in de winkel om de hoek en ik zag in de rayon een klein doosje semoule de riz / rijstgriesmeel.
FLASHBACK NAAR 1976!!!
Op de lagere school kregen we om de zoveel tijd een dessert dat niemand graag at behalve ik, zo leek het wel. Smoelpap: een soort behangerslijm met rozijnen in. Ik heb mijn laatste potje gegeten in 1982, en ik was het helemaal vergeten tot ik dat pakje zag staan.
Ik heb het gisterenavond klaargemaakt. In principe, zegt het pakje, is het gewoon een liter melk koken en dan daar 75 gram in doen en doorblijven roeren en hopla klaar. Ik heb er wat vanillesuiker bijgedaan tijdens het koken, en dan in de frigo en ik vind het ongelooflijk lekker.
De kinderen vinden het goed van smaak, maar ze vinden de consistentie blèergh.
Weten zij veel. Mmmm.
ik vond dat ook niet lekker in de jaren 70v…
Topper in onze familie toen wij kind waren: smoeltaart (maar het recept is jammer genoeg niet doorgegeven)
Nóg lekkerder met een eidooier (of twee) eronder gemengd en dan nog een half uurtje in de oven 🙂