Ik was een zoveelste applicatie(tje) aan het maken, toen ineens Python niet meer meewou.

Of nee, eigenlijk: het was eers VS Code die plat ging met geheugenproblemen, en dan was het typst dat niet wilde werken, en dan was het VS Code’s source control die maar bleef draaien zelfs al werkte git proper op de command line.

En wat ik ook deed, het kwam niet in orde — ik ben een substantieel deel van de dag aan het soort kloterij verloren waar ik niet graag mijn tijd aan verlies. Het is dan maar een kogel door de kerk geworden: een hele koterij van geïnstalleerde extensies die ik ook praktisch nooit gebruik in VS Code weggekapt.

Dan werkte die source control weer, maar ineens wilde python -m venv venv niet meer werken. En dan wilde gewoon pip install -r requirements.txt niet meer werken. En eigenlijk niets meer van Python, op den duur.

Ook daar is het met kogels en kerken geweest: alle versies van Python van mijn coputer gesmeten — ik wil nie zeggen hoeveel dat er juist waren. Ik wil ook niet zeggen hoeveel ettelijek stapels gigabytes groot sommige van die installaties waren: ik ben tot mijn scha en schande maar een relatief late bekeerling tot virtual environments, en dus stonden er duuzd versies van allerlei packages die ik ooit eens gebruikt heb en dan nooit meer.

Afijn.

Alles weg. Computer hestart. Python 3.14 geïnstalleerd want waarom ook niet.

Op hoop van zege.



Reacties

Eén reactie op “Alles was om zeep”

  1. Hier iemand die begint over: uv

    Het werkt en het is geweldig. Nooit meer dit gedoe.