Ik heb geld voor een paspoort gelegd en ik heb nog extra geld betaald om een Electronic Travel Authorisation te kopen dat mij toestemming geeft om naar het Verenigd Koninkrijk te gaan. Wat een vreemd concept, dat ik daar geld voor moet betalen. ’t Is gelijk in een andere, oudere wereld te leven, betalen om in een land binnen te mogen komen.
En dan kijk ik op de sociale mediats en zie ik dat gepensioneerde mensen in een rolstoel gearresteerd worden omdat ze een handgeschreven stukje karton met een beverige “I CONDEMN GENOCIDE” erop hebben. Of in een nog méér sinister geval, omdat dat de politieagenten dachten dat de oude mevrouw dat ging schrijven.
En dan denk ik; ik heb een resem keffiyehs, en ik doe die al sinds 1987 aan als ik het te koud heb aan mijn nek om zonder sjaal buiten te gaan. Ik ben daar onder meer verschillende keren mee naar het Verenigd Koninkrijk geweest, en naar de Verenigde Staten, en naar Duitsland (daar heb ik er in 1989 op schoolreis zelfs één gekocht omdat ik mijn andere thuis had laten liggen).
Ik vind het een griezelige gedachte dat ik er eigenlijk van uitga dat ik mijn vertrouwde arafatsjaal best niet meeneem of aandoe als ik nu naar die landen ga. Terwijl ik er het grootste deel van mijn leven eigenlijk niet bij stilgestaan heb waarom ik een keffiyeh zou aandoen — behalve omdat ik het altijd al deed — en dat ik het nu eigenlijk bewust doe.
Maar stel dat ik al betaald heb voor mijn hotel en mijn vliegtuig en ze laten mij niet binnen in het land? Of stel ik heb hem mee in mijn valies en ik doe hem aan omdat het koud is en ze zetten mij uit het land?
Ik denk niet dat dat ondenkbeeldig is, en wat een walgelijke wereld leven wij in? Wie weet word ik wel het land de toegang geweigerd of uitgezet omdat ik meer dan veel mijn kwaadheid over de situatie met de Palestijnen op het internet zet?
Om die foto’s van hierboven? Om wat ik Tiktok deel of op Instagram of Facebook zet?
Die Gedanken sein zeer misschien nog wel frei, maar ze ook uiten is een ander paar kledingstukken, zoveel is wel duidelijk.
Reacties
5 reacties op “Chilling Effect”
Welja, ik kocht vorige week een Casio F91-W, want Casio is tegenwoordig hip en het is gewoon een leuke brok goedkope nostalgie om rond mijn pols te dragen. Met meer dan 3 miljoen verkochte stuks per jaar: hoe controversieel kon die aankoop zijn? Nogal wat, zo bleek. Enkele dagen later ontdekte ik op Wikipedia dat mensen een enkeltje Guantanamo hebben gekregen omdat de Autoriteiten uitgerekend dat model als een Groot Gevaar hebben geclassificeerd.
Het is niet ongewoon geworden om alle kritiek op Trump te gaan verwijderen van je socials hier in Mexico als je nog wil afreizen naar de VS. Dat is nu gewoon “gewoon” geworden… moeder, in wat voor wereld leven wij?
Langs de andere kant, je zou ook van ‘cultural appropriation’ beschuldigd kunnen worden.
Ik heb voorouders uit Palestina, ’t schijnt. Dus ik mag dat wel, denk ik.
Iemand moet de afwas doen, zou ik zeggen.