Zoals Michael zegt:
C’est un peu calme ici en ce moment, je l’avoue, mais ces derniers temps j’ai envie de poster plein de trucs, je me mets à les écrire, mais au moment où j’ai envie de les mettre en ligne, je me dis ‘et puis non’. Vous avez surement déjà raté 4 billets de cette façon.
‘t Is hier niet anders, behalve dat er geen vier, maar stapels meer zelfs niet begonnen zijn.
Wat doet ge daar dan mee, met dingen die u blij maken maar waar het interweb eigenlijk niets mee te maken heeft? Of die u verdrietig maken? Of kwaad?
Met problemen en oprispingen en ambetantigheden waar een luisterend oor en een “g’hebt gelijk, there, there” al lang genoeg zijn?
Wat hoor ik u zeggen? Niét op het internet zetten en met vrienden bespreken? Ah OK.
Ach da gevoel da ken ik. Behalve da ik mij niet schuldig moet voelen als er eens een dag niks op de blog staat (gemiddeld een post per week). Maar de laatste tijd geen inspiratie om te bloggen. Het leven is maar gewoontjes en al die dingen die speciaal zijn momenteel, daar heeft de rest van de wereld geen zaken mee.
Ik blijf erbij Michel dat ik je pas echt zal geloven als je eens een dag of zelfs een paar dagen blogloos door het leven zal gegaan zijn.
Oei, ‘t is de blogpolitie.
Zo vervelende commentaren altijd, jong.
Heh, de blogpolitie hé?
You’re hereby under arrest for having blogged too much and hence used too much webspace. You have the right to remain silent. Anything you say can and will be used against you. …
😉
Hela, hola, sebiet no koffiekoeken for you eh!
Met vrienden bespreken en als het erg is de helende werking ondergaan van 1 avond vreselijk zat zijn en 1 dag een vreselijke kater te hebben.