Ik had in het achterhuis één draadnetwerkverbinding, en voor de rest een zeer zeer zwakke draadloze verbinding met de draadloze dink die in de woonkamer staat, aan de overkant van de tuin, door de keuken, een trap naar boven, en dan verder de kamer in.
Toch vervelend dat ik geen draadloos netwerk heb in het achterhuis ook, dacht ik. Toegegeven, ik heb er praktisch nooit mijn laptop mee, maar toch: voor de iPhone bijvoorbeeld zou het handig zijn. En dan kan ik met de Linuxlaptop over en weer ook. En heb ik betere ontvangst in de tuin, als het weer mooi weer wordt.
Dus haal ik een oude draadloze netwerkdink uit de oudcomputergeriefdoos, plug ik dat in het netwerk, en denk ik er niet meer aan. Ding doet zijn werk zoals het moet, meer nog: ik kan er tot een paar huizen verder op straat (dus door de tuin, door de keuken, door de gang, straat op, een paar huizen verder) mee op het netwerk. Uitstekend goed.
Denk ik er niet meer aan, tot vandaag dus, dat ik in het midden van de maand een waarschuwing van Telenet krijg dat ik over mijn limiet dreig te raken. Blijkt een onverlaat de afgelopen drie dagen een slordige 50 gigabyte gedownload te hebben over mijn netwerk. Blijkt dat het, misschien wegens al heel lang in de doos gezeten te hebben, terug naar zijn standaardinstelling zonder wachtwoord of encryptie gegaan te zijn.
En dat dus iedereen in de wijde omgeving op mijn netwerk kon.
Trr, ‘t is proper.
Reacties
9 reacties op “Dieven!”
Data limieten? Gebruiken jullie die nog?
Zoals mijn ventje altijd zegt: “ge weet toch dat dat strafbaar is, hè, iemands data stelen?” (als ik weer eens effe probeer mijn mails te checken op een niet door gratos wifi bediende plaats). Maar je kan daar dus niks aan doen, hè?
het is maar te hopen dat de “brave” ziel(en) onschuldige content hebben gedownload en dat we je dus binnen een paar weken niet meer een balkje over de ogen geplakt in alle kranten zien staan!
‘t Is soms vies om te horen van andere studenten hoe ze zonder verpinken tientallen gigabytes via onbeveiligde netwerken downloaden.
Yep waar is de tijd dat ik op een studentenstudio op’t Zuid in Antwerpen zat en daar gebruik maakte van de straat hun netwerken (met een grote wifi-ontvanger). Gigabytes downloaden was toen wel niet echt de bedoeling, daar je sneller alles van de school-fileservers kon halen op school… 😉
Nu deel ik zelf ook mijn verbinding gratis,maar van het publieke wifi-netwerk is de verbinding gecapped en is enkel http toegelaten.
Ah, daar was er dus een onbeveiligd netwerk!
Ik hoor velen altijd maar stoefen over hoe ze overal kunnen surfen, dat ze altijd wel ergens een onbeveiligd netwerk vinden. Maar als ik dat eens uittest met mijn ipod, kan ik alleen maar vaststellen dat nagenoeg alle netwerken beveiligd zijn. En als er ik al eens eentje vind dat niet beveiligd is, is het signaal meestal superzwak.
Maar goed, ik surf dus braaf via mijn eigen beveiligd netwerk.
Binnenkort op het net.” De verboden opnames” starring een koppel uit Gent 🙂
Witse is al onderweg!
Ik laat mijn netwerk bewust open staan. Maar ja, ik zit dan ook bij een provider zonder datalimiet. In België, jawel.
Ik doe wel een paar vuile truken, zoals trafficshapen van alle clients die mij niet bekend zijn. Het is snel genoeg om wat te mailen of te surfen, maar ge moet geen torrents proberen want dat is pokketraag. Ik hou me ook het recht voor om alle data te loggen die op mijn netwerk passeert. En ik heb nog een leuke gevonden: een transparante proxy die alle afbeeldingen omgekeerd toont. Pwnd! 😀 Alleen als je als bezoeker een beveiligde tunnel legt naar een proxy buiten mijn netwerk, kan ik niets doen met je datastream. Dat laat ik dus ook toe.
Een van de volgende dingen die ik van plan ben te doen, is een captive portal maken waarop al deze beperkingen duidelijk gecommuniceerd worden.