Ik begin het een beetje serieus beu te worden, zo niet te kunnen horen. Een oorontsteking die maar blijft aanslepen: ‘t is alsof ik in een visbokaal leeft.
Met mijn rechteroor hoor ik praktisch niets, en in mijn linker suist het voortdurend.
Druppels voor mijn oren en sprays voor de buizen van Eustachius, zei dokter van artsegem zaterdag. En verder: verder pijnstillers nemen, want het ziet er echt wel ontstoken uit, dat moet nogal pijn doen zeker meneer?
Zucht, zucht, zucht.
‘t Is te hopen dat het niet permanent is of zo.
Als het nog een paar dagen duurt, check ik mezelf in bij een neuskeeloren.
Reacties
8 reacties op “Hu? Wat?”
als ’t permanent zou blijken, contacteer me dan maar. Ik weet er alles van, van dat dove gevoel 🙂
Alleszins veel beterschap.
Auwwwwwww ,,, Sterkte!
Veel beterschap gewenst.
Ik hou me nu zo’n maandje bezig met het volgen van uw blog, en naast het feit dat ik die graag lees lijkt u mij bovendien nog eens een fijn mens.
Sterkte. Ik had hetzelfde probleem vorig jaar en het was afschuwelijk.
’t is te hopen dat ge niet in ons permanente clubke van tinnitusleider beland.
Same hier. Dacht eerst dat het van uw collega’s op Sony kwam die te luid praten (we sharen een kantoor) maar het bleek een oorontsteking te zijn. Dikke week al. Maandag neuskeeloren afspraak gepland.
Moh, serieus? Zit gij daar ook op het vijfde?
Yeps, met een groep Nascom’ers. Business analyst voor all things VAIO. Toch zo’n 3 dagen in de week normaal.