Hooboy ik heb mijn voet omgeslaan bij het naar huis wandelen. Awoert vurte Brusselaars en hun slecht onderhouden plankier!

En pijn dat dat doet! Straks is er iets gescheurd! En dan word ik vannacht wakker met afrgijselijke pijnen en een paars uitgeslagen linkerenkel, die dan in de loop van de week begint te necrotiseren en dat ik er dan aan aan pruts en dat er een gat in zit en dat er dan een week later gelijk beweging in zit en dat het een made is of zoiets.

Serieus: pijn. A Huge Ever Growing Pulsating Blauwe Plek That Rules From the Centre of My Ankle.

En dit was het exacte moment dat het gebeurde:

Ik was naar het station aan het wandelen en ik dacht: ik ga foto’s nemen met de telefoon, en toen zag ik iets en keek ik ernaar, en dan ging ik gewoon tegen de vlakte en tegelijkertijd douwde ik op het knopje om een foto te maken.

Krak zei mijn enkel. Straks een kruisband gescheurd, gewoon.

update Ik was er eigenlijk wat mee aan het lachen, maar toen ik uit de trekzetel naar bed wou gaan, ging dat eigenlijk nauwelijks. Ik lach er al een heel stuk minder mee, nu. Urgh.