Vanmorgen met niet overdreven veel goesting aan de dag begonnen: dat van die laatste loodjes, en alles.

Vannamiddag ontroerd geraakt door hoe we een klant hebben blij gemaakt.

Het was voor zowel Johan als mezelf de laatste dag vóór we een week op vakantie gaan. We werken nu ongeveer een maand of zes bij éénzelfde klant, en alhoewel het er erg afwisselend is – soms korte deadlines, soms langere deadlines, soms prototypes, soms wireframes, soms meer denkwerk, soms meer tekenwerk, soms meer schrijfwerk, soms meer coördinatie, soms op korte termijn en erg dicht op de realiteit, soms op langere termijn en meer visie – alhoewel het dus vanalles wat is en we er graag zijn en het sympathieke mensen zijn, werd het even tijd voor een adempauze.

Het was fijn, een dag als vandaag: zonder erg veel druk naar een korte workshop uitgekeken vannamiddag, te horen gekregen dat we op het goede spoor zaten, een idee gekregen van de richting die we verder zouden kunnen inslaan, tevreden gezichten all round, en ergens rond 18u iedereen een prettig weekend gewenst.

En dan naar huis, met op zak een Nikon D700 om te testen courtesy of digicamshop.be.

Thuisgekomen: met Zelie en Louis een spelletje gespeeld in het achterhuis, ‘t is te zeggen ik World of Warcraft gespeeld en uitleg gegeven over het hoe en waarom van XP en mana en levels en buffs en seals en Horde en Alliance en respawning.

En dan naar boven gegaan – Anna en Jan zaten ondertussen al in bed – en muziek opgezet op de Sonos die ik ook al aan het testen ben en waar ik meer en meer content van ben, vooral nu ik er ook een afstandsbediening bij gekregen heb.

Muziek opgelegd terwijl Louis aan het tekenen was en Zelie haar on-line aanwezigheid aan het onderhouden was: ze zit tegenwoordig op Netlog, en ze heeft nu ook een GMailaccount die ze religieus elke dag leest. Ze had al een tijd een adres en zo, maar nu dus echt voor het echt: zo kreeg ze gisteren een mail van Lucas om te vragen ze geen zin had om vandaag naar het Magrittemuseum te gaan in Brussel – en hebben ze dat dus ook gedaan, vandaag.

Muziek op de achtergrond voor ons gedrieën: Flip Kowlier, Kate Bush, Holly Cole, Randy Newman, They Might Be Giants, The Orb, Dick Cheese, Joe Dassin, Joan As Police Woman, Gurrumul, Nino Rota, Paolo Conte.

(Ja, er is echt wel iets voor te zeggen, zonder televisie door het leven gaan.)

En dan was het tijd voor Louis om te gaan slapen, en dan was het tijd voor Zelie om te gaan slapen, en nu zit ik te wachten op Sandra.

Sandra is bij de buren van een paar huizen verder: bijpraten, en praten over eventueel alsnog opnieuw werk als advokaat te gaan doen.

Vandaag was ei zo na perfect. En morgen is de eerste dag van de vakantie.