Louis moest een spreekbeurt doen, over de manen.

“De manen”, dat is dus wel heel uitgebreid hé. Ah ja, er zijn door de driehonderd manen geteld in ons zonnestelsel tot nog toe, van groot naar klein en in alle mogelijke vormen en kleuren.

Hij had wel tips gekregen: twee bladzijden vol vragen die hij zou kunnen beantwoorden, maar vorige week zag hij het écht nog niet helemaal zitten.

Ik zag het ook niet zitten al die vragen, zonder zelfs te zeggen wat een maan nu eigenlijk is of niets. Uiteindelijk hebben we er twee keer een avond naar gekeken, zijn we begonnen met een inleiding die uitlegt waarom sommige manen groter kunnen zijn dan planeten, en heeft hij gisteren nog met Sandra gekeken en alsnog een Powerpoint met beeldjes gemaakt.

Vandaag heeft hij zijn spreekbeurt gedaan, en ik hoor dat het heel goed was. Hoera! Ik zat er zo hard mee in jong, ge kunt u dat niet inbeelden.

Ik was vanavond pas om 21u thuis dus ik heb hem nog niet gezien, maar morgen ga ik hem eens zo hard vastpakken, ha!