Er is, uiteindelijk, weinig zo geestig als een sociaal leven hebben.

We hadden vrijdag een bijzonder fijne avond — vrienden, lekker eten, muziek op de achtergrond, wat moet een mens meer hebben? En dan hadden we zaterdag wat recup, en zondag waren we met denk ik in de buurt van twintig man: halloweenavond!

Het huis was (discreet) versierd: de kinderen hadden allemaal halloweendingen op papiertjes getekend en aan het plafond gehangen met draadjes, er waren spookbalonnen, en er was een halve uitgeholde pompoen aan de deur:

(Prachtige weerwolf van Louis trouwens, vind ik.)

Ik was wel een béétje teleurgesteld dat ik blijkbaar de enige volwassene was die er wat moeite had ingestoken:

Er waren allemaal vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen, en de ouders mee. Eerst de kinderen frieten gegeven (zelfgemaakte frieten met zelfgemaakte mayonaise, dat spreekt), en dan met de kinderen gaan trick-or-treaten in de buurt.

Ik vond de zusjes Kriegel (de derde was er even niet voor de foto) bijzonder geslaagd:

…maar ze mochten er allemaal zijn:

En dan met de ouders frieten en stoverij en appelmoes (allemaal zelfgemaakt, dat spreekt), en babbelen terwijl de kinderen in het achterhuis naar een film aan het kijken waren, geprojecteerd op de muur.

Als alle ouders naar huis waren (de kinderen zijn voor het overgrote deel blijven slapen), is Sandra nog een paar uur naar de buren gaan bijpraten terwijl ik het thuisfront bemande.

En dan zijn we vandaag bij mijn moeder gaan eten en pannenkoeken gaan doen.

Als ik de laatste tien uur geen massieve allergieaanval had gekregen, zou het een perfect weekend geweest zijn.