Er moest naar een film gegaan worden, vanavond. Kapitein Amerika was het eerste dat ter sprake kwam, met de gedachte van ’t zal dan van verstand op nul en slaan en smijten zijn.

Ik naar de website van de Decascoop. Wat graadt gij? Dat het een 3D-film was. En laat het toeval nu net dat ik geen goesting meer heb om 3D-films te zien zolang ik niet zelf kan kiezen waar het focusvlak zich bevindt. En zolang er vervelende brilletjes zijn waar er altijd reflectie van de lichten aan de nooduitgangen in zit.

En zolang het beeld veel te donker is, zelfs al doen de mannen van de Decascoop hun best.

Dus is het goede oude tweedimensionale film geworden. En hopen dat die mode ook deze keer voorbij gaat, zoals ze om de paar decennia de afgelopen honderd jaar al eens opgekomen en weer voorbij gegaan is.



Reacties

2 reacties op “Twee D”

  1. 3D is awesome! Focusvlak: overal tegelijkertijd! En dus goed voor iedereen!

    Maar serieus: 3D zoals in de sienema gives me a headache. De 4D ervaring van in Bellewaerde daarentegen is wel leuk, maar daar krijg je een animatiefilm te zien die speciaal daarvoor gemaakt is.

    Neen, ik hoop met jou mee dat de 3D trend rap weer voorbij gaat, al vrees ik dat de bioscopen zwaar aan het investeren zijn in apparatuur om mee te kunnen met de concurrentie, en dat ze dus nog wel even gaan blijven projecteren in 3D. Eigenlijk zou je moeten kunnen kiezen: wil je 3D, zet dan je brilletje op, wil je geen 3D, zet het dan niet op. Jammer dat het zo niet werkt, eigenlijk.

  2. 3D is here to stay 😛

    De vorige keren is de hype voorbij gegaan omdat op de keeper beschouwd het effect niet werkte, nu kunnen de meeste mensen blijkbaar een film van 3 uur uitzitten met die brillen op hun kop zonder dat hun hersenen splijten. En mensen houden ervan, ze gaan erheen en willen er extra voor betalen (al snap ik wel dat je graag de keus had gehad, wat bij Capt. America niet het geval bleek blijkbaar)

    Zelf ben ik fan van 3D, als het goed gebruikt wordt. Meer zelfs, ik ging Capt. America om 2 uur bekijken en had enkel de keuze voor 2D, en vond dat stiekem behoorlijk klote. Films als Avatar, How to Train Your Dragon, Up, Coraline, Tangled, …hebben baat bij het effect, niet met ‘woah, dat komt uit het scherm!-effectjes (die haat ik ook), maar omdat de techniek verhaaltechnisch wordt gebruikt. De werelden van Avatar en How to Train zouden nooit zo’n impact hebben gehad in 2D (vergelijk het met een foto van de mont blanc en er zelf bij staan. De diepte maakt de berg) bv. Of in Coraline wordt er gefoefeld met het effect om je te desoriënteren (als ze door de tunnel gaat), etc. Filmmakers beginnen 3D te vatten en maken er hun verhalen mee, en daarom hoop ik dat de techniek niet verdwijnt… De later omgezette rommel en films die het effect om het effect gebruiken nemen we er dan maar bij (of kijken we in 2D als we de keuze hebben).

    En dan heb je nog dat fijne 3DS toestelletje dat me helemaal van de 3D-techniek overtuigd. Ik speel er zelfs niet mee op de bus omdat ik dan het 3D effect moet uitschakelen (wegens trillende bus = ghosting en moeilijk focussen, waardoor het effect veel wegvalt/gaat storen) en geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om Zelda in 2D te spelen 😀

    @Rendv: er zijn 2D brilletjes op de markt met twee gelijk gepolarizeerde glazen, zodat je slechts de ene helft van 3D ziet. Meer een gimmick, maar wie weet wordt het de standaard later om je de keuze te geven. 😛