Wij hebben een roedel kinderen die naar school gaan, en ik denk niet dat ik al één iemand tegengekomen ben die Pascal Smet een goede Minister van Onderwijs vindt.
Dat bespaart op de verkeerde dingen, dat legt regels op die het werk alleen maar lastiger maken, dat heeft de visie van een pannenkoek — wat is er daar aan te doen, eigenlijk, aan een minister die de ene na de andere achterlijke beslissing neemt? Het laatste dat ik las, was dat Smet dit zei:
Vanaf de tweede graad kan een vierde taal naar keuze aangeboden worden, als daar een draagvlak voor is: een gedragen vraag en een gegarandeerde kwaliteit op het vlak van aanbod. Hier komen alle Europese talen en de belangrijkste talen van de BRIC-landen voor in aanmerking, dus ook Chinees, Russisch en Hindi.
…met andere woorden: als uw zoon of dochter een vierde taal wil studeren na Nederlands, Frans, en Engels, dan is er de keuze tussen Bulgaars, Chinees, Deens, Duits, Estisch, Fins, Grieks, Hindi, Hongaars, Iers, Italiaans, Lets, Litouws, Maltees, Nederlands, Pools, Portugees, Roemeens, Russisch, Sloveens, Slowaaks, Spaans, Tsjechisch en Zweeds.
Turks en Arabisch: daar is geen draagvlak voor, dus schrijf dat maar op uw buik. Leer nog een beetje Maltees of Estisch of zo.
’t Is maar een detail natuurlijk, en wie weet is het niet eens zo bedoeld. Maar ’t is wel indicatief.
Ik vermoed dat hij er redelijk gerust in is, dat er niet te veel man naar zal kraaien: ah ja, als alleen de mensen uit het onderwijs zelf klagen, wie gelooft die mensen nog? Ze klagen over alles en iedereen, en zij zijn gedorie de mensen met drie maand vakantie elk jaar en dan nog eens alle schoolvakanties mee!
Niemand gelooft de mensen uit het onderwijs want ze klagen toch over alles zonder daar reden toe te hebben, en daarbij komt: wat kunnen ze doen? Staken? Ha! En dan zitten alle ouders van Vlaanderen met hun kinderen thuis of zo?
Terwijl het nochtans zo gemakkelijk zou zijn: een harde algemene onderwijsstaking, nu! Of, pakweg, na de examens, in januari. Naar het model van een betaalstaking, met ouders en leerlingen samen: leerlingen kunnen nog naar school komen, maar er wordt geen les gegeven.
Of alleen ludieke les. Films kijken, boeken lezen, spelletjes spelen. En de leraars die geen les geven: naar de Wetstraat. Occupy Law Street! Iedereen content!
Reacties
25 reacties op “Pascal bloody Smet”
as i was saying.
http://www.kerygma.be/2011/06/24/i-bites-the-hand.htm
Ja, maar kan er iets aan gedaan worden? Of is het nog een paar jaar wachten?
selectief zijn qua scholen voor uw kinderen is de boodschap. Uiteindelijk zijn er 2 factoren die doorwegen:
– de kwaliteit van de individuele leerkracht en de creativiteit waarmee hij/zij een volwaardig leerprogramma weet te persen in de opgelegde leerplanne (die om de x jaar toch veranderen en soms puur these – antithese – synthese zijn) .
– de kwaliteit van de schoolomgeving. Ik weet het, het mag niet gezegd worden (maar ik doe het lekker toch), maar met wie uw kind omgaat is ten dele bepalend voor het kuddegedrag dat hij/zij zich eigen zal maken. Me dunkt dus dat ik dan liever niet mijn zonen in witte sneakers en zo’n afschuwelijke holle oorbel thuis zie komen. Dus geen BSO of TSO voor mijn offspring.
Wat een minister lult, maakt eigenlijk niet uit: het is meestal toch voorgekauwde koek van een stel wereldvreemde pedagogen die zich blind staren op percentielen.
Natuurlijk maakt het enorm veel uit wat zo’n minister zegt: hij bepaalt wat er mag en moet gegeven worden. Volgen scholen dat niet, krijgen ze geen geld. Zo simpel is het. En dus ja, achterlijke beslissingen kunnen veel kapot maken.
Ik kan mij niet goed concentreren op uw andere punten, wegens dat ik niet voorbij die bullshit over TSO en BSO geraakte. Sorry.
Me dunkt van niet. Daarvoor is een legislatuur te kort. In mijn sector (gezondheidszorg) kunnen ministers wat bijkomende accenten leggen, maar de beslissingen op lange termijn komen steeds van binnen de administratie zelf. De minister levert het verkooppraatje.
Op analoge manier: de BAMA structuur is echt niet door een ministerke bedacht.
ik ben al twee keer een commentaar beginnen tikken over de commentaar van ian, maar ik ben al twee keer moeten stoppen omdat ik fysiek ongemakkelijk wordt van wat hij zegt.
ian, ten eerste hoop ik heel hard dat je geen kinderen hebt. Als je er wel hebt, dan heb ik medelijden met die gasten. Ten tweede zou ik graag ook even vragen waar je de expertise haalt om dingen als “voorgekauwde koek van een stel wereldvreemde pedagogen die zich blind staren op percentielen.” Ik hoop da tje mij antwoordt dat je alle rapporten leest, doorneemt, deelneemt aan de debatten over onderwijs en op basis daarvan je conclusies trekt. Dan kunnen we misschien verder praten.
Michel, ik weet het niet jom. Ik denk dat ge weet dat ik mijn job al veel jaar met veel passie doe, en dat ik daar heel veel meningen over heb. Maar ik weet het niet meer, nu. Ik heb VDB vaak horen spreken, en ik was niet altijd akkoord met wat hij zei, maar hij onderbouwde tenminste. En hij wist waarover hij het had. Bij Smet heb ik nog geen enkele keer het gevoel gekregen dat hij nog maar aan de enkels van VDB komt. Gemakkelijk scoren, en zoveel mogelijk met uw kop in de gazet komen, dat is het.
Wat kunnen we daartegen doen? Staken? Strak plan, want daar is zoveel begrip voor, tegenwoordig. “Iedereen moet meetrekken aan de kar nu het economisch slecht gaat meneer”. En vergeet ook niet dat wij uiteindelijk maar een stelletje overbetaalde leeghangers zijn met te veel vakantie, voor veel mensen.
Ik ben ontmoedigd, ja. Door mijn persoonlijke werksituatie waar het niet meer over de essentie gaat, door de zever die Smet overal verkondigt (waarmee hij me alle hoop op beterschap ontneemt) en door dingen die ik lees in de krant over bijvoorbeeld “de onschoolbaren” en de visie van de baas van het katholieke net daarop.
Ik kan wel bleiten als ik denk aan de roekeloosheid waarmee het beleid met onze kinderen/jongeren omgaat. Maar is dat belangrijk? Leeft dat bij de mensen? Bijneent, want de dienstencheques worden een halve euro duurder en ge gaat moeten betalen voor uw bedrijfswagen. En dan heb ik het nog niet over de walen. De maatschappij heeft grotere zorgen, momenteel, michel. Sad but true.
…en ge kunt aan de kar proberen trekken, maar ge krijgt keer op keer het deksel op uw neus.
En na de x-de keer aan de kar proberen trekken, en de x-de keer een stamp in uw maag te krijgen — of zelfs niet dat, een woestijn van totale onverschilligheid tegen te komen — dan zegt ge ook fuck this, en wordt ge zelf één van die onverschilligen die het leven van de volgende enthousiaste mens een levende hel maken.
Euh ja. Klinkt bekend. 😐
ik weet het. ik heb mijn eigen tot juni gegeven om mijn strijdlust terug te krijgen, en anders ga ik een andere sector zoeken. Want met de volgende generatie moogt ge zo niet omgaan.
Hola hela, het zal gaan ja. Dringend opnieuw gemotiveerd of het gaat hier gaan stuiven!
ian ik hoop voor jou dat je buitengewoon intelligente kinderen hebt die volledig jouw visie volgen, hopelijk zit er niet eentje tussen die met overtuiging “een vak””een stiel” wil leren. Ik gruw van je reactie, denk volgende keer eens na of er tussen al die vaklui waarop jij stellig dagelijks beroep doet niet toevallig iemand is waarvoor zelfs jij respect voelt .
Minister Smet stop met al die vernieuwingen , al die commentaren al die lumineuze ideeën.Het enige dat je bereikt is dat onderwijsmensen, vakbekwame mensen vol enthousiasme en dynamisme, het onderwijs de rug toe keren .En al diegenen die commentaar hebben over zoveel vakantie in het onderwijs : niets houdt jullie tegen in het onderwijs te stappen: ze hebben daar heel veel leraars nodig ,interims kunnen niet ingevuld worden enz..
Mijnheer Smet geef mensen de kans om graag les te geven,geef hen de tijd om de kinderen niet alleen bij naam te kennen maar ook om hen graag te zien.Investeren in onderwijs is investeren in de toekomst,maar dan met ernstige projecten : pak de grote klassen (kleuteronderwijs) aan, zorg voor extra uren in TSO maar vooral in BSO, zorg voor regelingen die de beste leerkrachten naar het BSO lokken, want die hebben ze daar nodig .Het is echt niet zo eenvoudig om dezelfde les op verschillende manieren uit te leggen zodat iedereen kan volgen en niet gedemotiveerd geraakt.Laat je omringen door mensen uit de praktijk en niet allen door theoretici.
Dit is pijnlijk, zeer pijnlijk, maar enigzins ook deugddoend, omdat het eens niet gezegd wordt door iemand van het onderwijs. Ik volg jou en i. helemaal. Ik zie veel mensen afhaken in het onderwijs, goeie werkkrachten, mentaal of letterlijk : wegtrekken. Zelf wil ik ook ‘klaar’ zien tegen juni, en dat na een kleine 20 jaar !
Ik zie het zelf weinig positief in.
Wat de minister betreft, inderdaad, toen VDB iets zei was ik het ook soms niet met hem eens. Maar de man had argumenten, ik kon in zijn visie komen, al was ze niet de mijne. Maar nu ? Dit is huilen met de pet op.
i, ik bron mij inderdaad, maar wat ik vooral doe is adviezen opvolgen van familie en vrienden die in het middelbaar en lager onderwijs staan. Als ik hen hoor, is wat ik hierboven schreef een eufemisme, is het stepping stone principe in de middelbare-schoolomgevingen nog steeds harde realiteit, en zijn het de grootste idealisten die het rapst uitgeblust geraken omdat het systeem hen wurgt.
Elk zijn eigen perspectief dus… Verwijt mij bijgevolg niet dat ik opportuniteiten zoek in een systeem dat zichzelf hoe dan ook in stand zal weten te houden
en voor alle duidelijkheid: ik heb zelf ook in mijn hogere opleiding naast mensen gezeten die snit & naad, sportschool of handel gedaan hadden. Dat zijn overigens nog steeds vrienden. Maar wij blijven elk mensen uit werelden apart.
.
Edith,
onbewust toon je aan dat je zelf doorvlochten bent van het principe dat heerst in ons onderwijs: dat ASO voor superslimme kinderen zou zijn… Dat is dus iets waar ik absoluut niet mee akkoord ben.
ik wil gewoon dat mijn kinderen een gelijkaardig traject als ik doorlopen. Ik heb in mijn eigen ogen een goede brede opleiding gehad. De dingen die mij interesseren en de interessegebieden die ik graag bij mijn kinderen zou willen zien, die kom ik echter niet tegen bij mijn kennissen uit de andere onderwijsrichtingen. En gedragsmatig zie ik ook belangrijke verschillen. Dus excuus als ik de mij gekende wereld prefereer.
o jee, dat komt niet goed. Geen idee i hoe oud je kinderen zijn, maar ik hoop toch dat ze mogen worden wie ze zijn en hun eigen identiteit vormen, dat ze hun talenten daar kunnen aanwenden waar ze best tot bloei komen. ” De interessegebieden die ik graag bij mijn kinderen zou willen zien”, …
En gedragsmatige verschillen die volgens jou te wijten zijn aan onderwijsrichtingen.
Echt, dat komt niet goed : kinderen zijn geen pc’s waar je even wat software insteekt en die de door jou gewenste output geven.
Wat hebt gij tegen Maltees eigenlijk?
Esperanto en heel de discussie is overbodig… Hupla!
kijk ik ging hier een reactie schrijven op Meneer Ian zijn commentaar maar neen, ik gun het hem niet. 1 ding wil ik er over kwijt: SHAME ON YOU!
En voor de rest 100% akkoord met de eigenlijke post over Meneer Smet, wil iemand die man daar eens weghalen voor hij nog meer schade aanricht….
ian, ik ben vooral doorvlochten van het principe dat ons onderwijs elke kind alle kansen moet geven die het verdient
Dat u absoluut niet akkoord gaat met de slimme leerlingen in ASO,veelal witte scholen, spreekt u zelf tegen wanneer u denigrerend leerlingen uit het BSO bestempelt als “kinderen met witte sneakers , een holle oorbel” en hun wereld als een “andere wereld” beschouwt. Wat een hautain gedrag .By the way ik denk dat “snit en naad” al minstens 20 jaar vervangen is door “kleding” een richting waarin lln de kans kregen om een 7° en 8° specialisatiejaar te volgen , wat hen heel wat meer zelfvertrouwen en perspectief gaf , waar ze zo goed als zeker werk hadden na hun opleiding maar u gelooft het of niet die zo goed als afgeschaft is in Vlaanderen ,slechts een paar scholen bieden nog de secundaire richting kleding aan .Maar om door te dringen tot hun leefwereld …. laat maar Mijnheer Ian!
Ik zal mijn reactie beginnen met uit te leggen waar ik zelf van kom. Momenteel ben ik eerstejaarsstudent Toegepaste Informatica aan de Karel de Grote-hogeschool. Mijn secundair ben ik begonnen in het eerste en tweede Moderne (ASO), mijn derde en vierde heb ik in Economie (ASO) gedaan en, hoewel ik in principe, met genoeg inzet nog verder had kunnen gaan in Economie, heb ik ervoor gekozen om te veranderen naar Informaticabeheer (TSO-Handel), waar ik ook in ben afgestudeerd.
Eerst en vooral ben ik het volledig eens met Michel en i. Persoonlijk vindt ik vooral de visie van Pascal Smet op dat taalonderwijs vreemd (hoewel ik moet toegeven dat ik ook enkel maar weet wat ik in de media verneem, dus correct me if I’m wrong). Veel leerlingen en studenten hebben het namelijk al moeilijk met 3 talen (en dan begin ik zelfs nog niet over studenten van die de moedertaal niet het Nederlands is). Het Frans is voor velen sowieso redelijk moeilijk omdat bijvoorbeeld de jongerencultuur niet veel banden meer heeft met het Frans, maar vooral met het Engels. Toch is ook het niveau Engels niet te overschatten.
Verder wil ik ook even reageren op de reactie van Ian. Kijk, beste Ian, ik ben zelf 18 en heb bijgevolg geen enkele notie van ouderschap dus ik kan hier wat concepten missen, maar uit mijn “ervaring” als leerling in het secundair onderwijs is wat jij plant voor je kinderen op z’n zachtst gezegd echt geen goed plan. Je wilt ze laten starten in ASO, ik weet uiteraard niet hoe de punten, vaardigheden enz enz van je kinderen liggen, maar dit semi-vastleggen zoals jij doet is zelden een goed plan. Hoeveel leerlingen jaar na jaar niet beginnen in ASO om dan helemaal gedemotiveerd te merken dat dat niet lukt om dan naar TSO te gaan, wat bij sommigen dan ook niet gaat, om dan naar BSO te gaan… Door ze sowieso te laten starten in ASO, los van hun eigen wensen, wat jij lijkt te willen doen, veroorzaak je mee dat watervalsysteem. Dat is absoluut niet goed voor de motivatie en leergierigheid van de leerlingen.
Enkele dagen geleden was nog in de krant te lezen dat leerlingen te weinig worden begeleid bij studiekeuze. Dit sluit eigenlijk aan bij wat iemand hierboven reeds zei: de leerkrachten moeten de ruimte krijgen om tijd te maken voor de leerlingen.
Het lijkt me verder ook geen gemakkelijke job, ik weet niet hoe het “vroeger” was, maar van wat ik nu zie heb je als leerkracht nog maar weinig kans om veel respect te krijgen van je leerlingen. En zonder respect wordt het moeilijk natuurlijk. Één van mijn leerkrachten in het secundair stelde dat een groot deel van de instroom aan leerkrachten na een vijftal jaar weer weg was, tenzij het echt om gepassioneerde mensen ging. Waarom zou je anders ook? De privé is vaak beter betaald, afhankelijk van waar je zit (en dan gaat het vooral over jaren, niet over studierichtingen of ASO/TSO/BSO/KSO) krijg je nog maar weinig respect van de leerlingen, je hebt een hele administratieve rompslomp, … Van wat ik in het secundair heb gezien moet je als beginnende leerkracht ook verdomd sterk in je schoenen staan.
kind 1 : 2e farmacie. zat in middelbaar aanvankelijk in een school waar ASO/BSO gemengd was, en is daar weggepest (door lln uit beide richtingen, omdat ze een beetje “anders” is, alle zorgverbredings-initiatieven ten spijt). ergo: in 3e jaar naar ASO-school in het Gentse met andere sociale mix, en is daardoor kunnen openbloeien. Heeft haar genot in het schoolkoor gevonden ( we hadden aangedrongen dat ze dit in het lagere al deed, maar ze wou toen nog niet). Wil nu viool leren spelen en kookles volgen. Is vanavond naar 30 seconds to mars in A’pen met vriend. Les die wij geleerd hebben: asperger is slechts een ontwikkelingsstoornis die in een aangepast sociaal kader blijkbaar geen probleem vormt.
kind 2: gezien slechte ervaringen met kind 1 direct naar ASO naar zelfde school. zit nu in 5e jaar. zit momenteel zich te amuseren op zijn laptop. speelt gitaar en piano. genot om naar te luisteren.
kind 3 en 4: zullen zeker ook notenleer volgen (wat ze er verder mee doen staat hen vrij). de rest zien we ook nog wel… de idee blijft echter om het vertrouwde traject te blijven volgen
a propos: ik pretendeer hiermee niets. Mijn ervaringen zijn wat ze zijn. En mijn eerste tekststukje op deze blog was zuiver polemiserend (als ge het nog niet doorhad).
Och gij rekel gij! 🙂
Dat is niet het verschil tussen ASO, BSO of TSO, dat is het verschil tussen een school waar goed omgegaan wordt met “andere” kinderen en een school waar dat niet gebeurt.
Toch?
might be…
De neiging bij de orthopedagogen bestaat om naar BSO of TSO door te sturen, vanuit de premisse dat ze minder stressbestendig zijn en die richtingen dus beter aankunnen… cascade avant la lettre dus.
Voeg daar mensen met vroege schoolmoeheid aan toe, kinderen uit gebroken gezinnen en uiteraard wat allochtonen, en de selffulfilling prophecy komt uit.
Wat Michel zei in commentaarstuk 21. Absoluut. Hangt af van begeleiding die de school er in steekt. Hangt af van aandacht die ze aan het probleem hecht en hangt af van manier waarop met lln wordt omgegaan.
Ha, dat is een heel ander verhaal dan hier helemaal vanboven, en helaas, wellicht wél vaak waar.
Dat cascadesysteem is een merde. En ’t zit heel diep. En ik weet ook niet hoe het weg te krijgen.
Volgens mij hebbende leraren en leraressen toch een van de zwaardere beroepen.