Zelie is terug van scoutskamp: een week ergens in de brousse gezeten, ruiltochten gedaan, zelf eten klaargemaakt, vanalles en nog wat gedaan.

Vanavond, als ze een beetje ontvuild was, wou ze nog naar een film kijken. (Sandra was wéér eens aan het uitgaan, ik zou het een schande noemen, maar ik gun het haar, zie eens hoe vrijgevochten ik wel niet ben als man.)

Euh, maar dus: Zelie wou een film zien. X-Men Origins: Wolverine wou ze zien, om een reden die mij niet helemaal duidelijk was. (Als ik zou moeten raden:

, maar hey, ik ben maar een vader van 41, wat weet ik van de wereld van tieners, ik zou al lang content zijn dat het geen Robert Pattinson zou zijn, als het dat zou zijn, euh ik ben de draad van mijn betoog kwijt).

Maar in alle geval: hoe blij ik ook ben dat ze X-Men wil zien, het is toch een besliste neen geworden. Moderne films al wat ge wilt, maar er moet een basis gelegd worden.

Net zoals ik vroeger van mijn vader ook Jules Verne moest lezen in plaats van altijd strips (en dat ik dat uiteindelijk zelf ook fantastisch vond), heb ik vanavond een grote filmklassieker opgelegd.

En zo hebben we samen in de zetel naar The Princess Bride gekeken.

A splendid time was had by all. Cary Elwes anno 1987 is ook een beetje Hugh Jackman, denk ik.