Ik was het al een beetje vergeten hoe het er vroeger uitzag: ‘t is raar hoe rap dat kan gaan.
Eergisterenavond:
Vandaag:
(En zeggen dat die hele rechterkant tot nog niet zo lang geleden een gemanicuurd en regelmatig afgereden grasveldje was, waar elk onkruid uit gewied werd. Sic transit.)
Toch precies veel last ook van opstijgend vocht.
Ik weet het niet echt, ‘t zijn de muren van de geburen. 🙂
Zeg het hen mss?
Je geeft me zowaar zin om ook aan het opruimen te slaan, als ‘t zo rap kan gaan…
Niet opgeven! Dit is een schitterend stadstuintje geweest en kan het opnieuw worden.
Geen idee of et ooit echt een stadstuintje is geweest, laat staan of het schitterend was (toen we er in trokken was het een koer met een zeer grote remise erop, daarvoor was het een koer met een wc en een kolenkot), maar we gaan er in ieder geval iets van maken. 🙂