Om redenen waar ik eigenlijk zelf ook al niet veel meer van snap, zitten er een paar kinderen die ik eigenlijk maar half ken, of zelfs helemaal niet, op een Minecraftserver van mij. 

Gasten van ik heb geen flauw idee hoe oud, ik schat veertien? vijftien? zestien? 

En dan is het drama, moet er iemand geblokkeerd worden. En dan is het bijgelegd, moet er iemand gewhitelisted worden. En dan klaagt iemand dat er gegriefd wordt, en dat de griefer moet gevonden worden en dan geblokkeerd. En moet er een nieuwe map op. En dan vraagt persoon A of hij op mag worden. En dan vraagt persoon B of hij op mag worden. En dan moet er een plugin op. En dan moet er nog eens iemand van gesmeten worden. En dan komt C op bezoek dit weekend en zou hij dus ook moeten in de whitelist komen. 

En. Al. Dat. Gedoe. Is. Per. SMS.

Ik word er onnoemelijk kregelig van, de manier waarop de jeugd blijkbaar tegenwoordig omgaat met mensen die hun vader zouden kunnen zijn. 

En ik ben daar dus echt geen lastige mens in, ik sta absoluut niet op vouvoyeren of zo, en die ene gast die ik een beetje ken die is in het echt een beleefde vriendelijke jongen, maar in godsnaam, dat klote-sms-gedoe!

“Wrm ni??” is dan blijkbaar “Waarom niet?”, en ik mag me niet druk maken dat er bij elke vraag “??” staat, en ik mag dat blijkbaar niet interpreteren als “WAAROM NIET FUCKER???!!?”, maar het is sterker dan mij. 

En weigeren om e-mails te gebruiken hé. Liever twintig cryptische sms-en met halve woorden en kwartzinnen over en weer waar niemand weet wat niemand bedoelt, dan één degelijke mail met een paragraafje tekst erin.