…en zo leven we nu al een heel weekend en voor de volgende maanden met Zelie’s voet in een soort plaasterachtig iets, wegens dat er een stuk bot uit haar voet is gekapt wegens dat het er niet moest zijn en dat er een pees over liep die chronisch dreigde te ontsteken.
Krukken! En dat ze zal weten wat het is om als kreupele door het leven te gaan. Euh, als ongelukkige. Gehandicapte. Mindervalide. Andersvalide. Persoon met een voortbewegingsbeperking van voettechnische aard. Whatever.
Weinig zo goed voor een nieuw perspectief als een nieuw perspectief.
Ook al twee keer gehad: eerst een maanvormig beentje vooraan, waar ik al ongeveer een jaar kinesie en andere therapieën had voor gevolgd. en daarna hielspoor die voor een bijzonder hardnekkige ontsteking zorgde, en waarvoor ik zelfs een half jaar in een Darth-Vaderbot heb rondgelopen. Afgezien jong!
En beide keren: had ik die operatie eerder gehad, man ik was gelukkig geweest! Dus ja, ‘t loont de moeite; al het gedoe en gehannes met krukken enzovoort.
Amai maanden op krukken, zij liever als ik. Armspieren zal ze wel hebben nadien.
Da’s geen goed nieuws, maar op lange termijn toch een goed vooruitzicht. Wens haar veel moed!
Tegen oudejaar loopt ze gewoon op haar handen rond joh en is ze even snel als jullie! Volgens mij gaat ze extra creatief worden in het verzinnen van handige oplossingen.