Toen we hier kwamen wonen, bleek de muur van de koer een snelbouwsteenviezigheid te zijn aan één kant. We gingen dat dan wel eens opkuisen, dan eens, en voorlopig zouden we er een beetje clematis proberen laten tegen groeien.
En we lieten ook goede grond aanvoeren, en ik heb er gras op gezaaid (geen zoden voor ons, nee meneer mevrouw), en daar was veel onderhoud aan om dat proper te houden, maar de kinderen hebben er toch even van genoten, lang geleden:
’t Is nooit echt gelukt, die tuin te donker, teveel zaagwespen, te vochtig, enfin vanalles wat: de planten hebben het niet echt lang overleefd.
De klimop, die leek de eerste jaren ook niet veel te doen. En toen kwam het moment dat we definitief besloten dat we verder gingen verbouwen, en dat het dus niet de moeite meer zou zijn om de koer/tuin te onderhouden. Al het gras ging in de winter toch dood, en dit was de toestand toen ik het opgaf om het onkruid te wieden:
En dan bleek dat de klimop op een paar jaar tijd heel de muur had ingenomen, van helemaal onderaan tot helemaal bovenaan, tot in het dak van de buren en de verlichtingskoepels van de andere buren. En dat er geen doorkomen meer was aan waar ooit een gemanicuurd grasveld was geweest. Let op de afgesneden klimop net onder de muur, en waar hij aan het afsterven was boven die lijn:
Was dat vorige jaar? Of anderhalf jaar geleden? Ik weet het niet. In alle geval: nu, na de zomer, bleek dat de klimop overal zat. Het was alsof we hem nooit op een hoogte van een meter zeventig of zo hadden afgesneden: weet tot in het dak van de buren, bijna door het venster van de keuken, érg. En waar ooit grasveld was: een soort ziedende massa winde en citroenmelisse.
En dan kwam deze namiddag de buur van aan de achterkant langs om te zeggen dat de klimop weer eens in zijn koepels zat, en of hij er wat aan mocht sleuren — en dan kwam ik thuis, en was heel de klimop weg:
Zucht. It’s one o’them circle of life things, I guess.
Reacties
11 reacties op “Naakt”
Als je ooit een goede oplossing vindt voor zo’n lelijke muur, ik ben allemaal oren. Wij hebben dat hier langs beide kanten van onze – verder goed gemanicuurde – tuin en het steekt mij tegen.
wij hebben thermowood gezet. Wreed gezellig geworden. http://www.flickr.com/photos/13162207@N00/9054458185/in/photolist-eN7sY2-cZ7Hc3-cKYG7G-fTKjaP-ef817y-e9xSGQ-fcMhYC-dnVR19-exNwQU-a8DkhS-9s9S9o
voor zo’n kleine oppervlakte waar gras niet goed groeit: kunstgras. Ik heb het bij mij liggen en ben er wreed content van, mooi groen, lekker zacht aan de voetjes. Het kunstgras van nu is niet meer zoals vroeger, je hebt er die echt redelijk natuurlijk ogen.
en als je al je tuinmuren in een zelfde kleur kaleit (of verf met kalei effect), dan gaat alles al direct een pak homogener ogen.
Schilderen in een toffe kleur kan ook al veel doen…
Eerst kaleien, en dan een klimhortensia tegen laten groeien. Dit is een typische schaduwplant die groen blijft en witte schermbloemen heeft in het voorjaar. Voordeel van deze plant is dat hij niet zo agressief is dan klimop én dat hij minder in de muur grijpt dan klimop.
De klimhortensia had het ook een beetje opgegeven. Maar misschien is dat omdat ze opgevreten was door de klimop. 🙂
Probeer eens een wingerd in plaats van klimop. OK, die verliest zijn bladeren in de winter (veel extra werk) en OK, die zal ook in het dak van de buren kruipen, maar het is mooier, het trekt andere (nuttige) diertjes aan en het is makkelijker onder controle te houden.
Wingerd is inderdaad bijzonder mooi, zeker als hij begint te verkleuren in de herfst, maar het blijft wel een woekerplant en het bladafval is er niet naast. Hij maakt wel je voegen niet stuk, maar toch… Ik zou gaan voor de optie terras, (kunst)gras en netjes gekaleide muren.Waar het lukt kan je links of rechts ook nog wat extra beplanting zetten, of wereken met grote potplanten.
Dat wordt het inderdaad. Dat kunstgras weet ik nog niet zeker, maar zeker terras, gekaleide muren en grote verhoogde potten.
haha, ik zal eens een foto sturen over de wingerd die het huis gewoon overneemt ! Ik zucht en puf. Dan toch nog liever klimop ! (minder afval !)
Kunstgras is inderdaad iets compleet anders dan pakweg 10 jaar geleden. Wij leveren daar ook iets voor, dus ik zie massa’s staaltjes in de labo’s liggen. Je kan voor een harde fluogroene tapijt kiezen, tot een zachte, met bruine sprietjes doorspekte, fluweellaag van natuurgroen.
Bedenk wel: ideaal is een vijftien tot 20 cm gestabiliseerde ondergrond, met afdrijfmatten en zo.
En ja, het vraagt ook een minimaal onderhoud: elke zes maanden stofzuigen …