De ongelukkigste mens ter wereld, denk ik soms wel. Hoe is dat in godsnaam mogelijk, één dag niet in de gewone routine van de week, en alles loopt in de soep.

Vrijdag zijn we met het werk iets gaan eten en drinken, ik ben proper thuisgekomen, ik heb manifest de deur open gedaan met mijn sleutels (ah ja, Sandra was al thuis en zij doet de deur op slot), maar zaterdagochtend zaten mijn sleutels niet in mijn broekzak.

En dus ben ik nu mijn sleutels kwijt.

Ergens in huis.