De moderne wereld en het internet, zegt men wel eens, maken het gemakkelijk om duizend opinies te leren kennen. Maar door de enorme keuze aan kanalen wordt het ook veel gemakkelijker om alleen maar uw eigen opinies te horen — alleen maar naar Fox News kijken, alleen maar linkse websites lezen — wat écht geen goede zaak is, ben ik van overtuigd.
Facebook is vuiligheid, soms, voor wie illusies koestert over mensen.
Dan is er bijvoorbeeld iemand die een fijne collega was, of een oude klasgenoot, of een ver familielid — wie of wat precies maakt niet echt uit — die ge al jaren en jaren niet meer gezien hebt maar die zo af en toe voorbijkomt op Facebook. En dan plaatst die plots iets dat zó van de pot gerukt urban legend-achtig en karikaturaal casual racist is dat het meer een grap dan iets anders lijkt.
Maar neen: dodelijke ernst. En dan komt het six degrees-gedoe naar boven: Facebookvrienden van Facebookvrienden, en voor ge’t weet is het Blut und Boden en bruine apen en nééééé!
Urgh. Defrienden en blokkeren, is mijn eerste impuls. Mijn tweede impuls is om er tegen in te gaan, zo van “allez gasten, hoe is dat mogelijk?” En hopelijk stoppen voor het ruzie wordt.
Reacties
4 reacties op “Six degrees of urgh”
Ik zou zeggen: niet op ingaan. Mensen veranderen nu eenmaal. Uzelf inclusief. Het omgekeerde geldt immers ook: misschien blijkt wel dat die die onuitstaanbare aap uit uw schooltijd vandaag een gelijkgestemde ziel is als het over, pakweg, moezelwijnen zou gaan.
Dat en Facebook is nu eenmaal een lang sleutelgat als het gaat over mensen begluren.
Zwijgen is instemmen, vind ik dan altijd.
O, dat dillemma. Instemmen is hoe jij je eigen stil zwijgen zou interpreteren. Ik interpreteert stilzwijgen eerder als een teken van afkeuring. Iemand anders kan dat nog anders interpreteren. Defrienden en blokkeren is ook een vorm van zwijgen. Er op in beginnen hakken lijkt me vooral pijnlijk tijdsverlies. Zeker als je nu al kan zien aankomen dat die mens niet voor enigerlei vorm van rede vatbaar is.
Niet zwijgen. Gewoon rustig zeggen wat er niet klopt aan de redenering. Ik kan bij mezelf ook talrijke voorbeelden geven van uitspraken op FB die ik daarna heb moeten herzien. En dat kwam ook niet doordat mensen gezwegen hebben. Defrienden zou ik bewaren tot na de scheldpartijen. Maar je bent nooit zeker dat die komen tot het tegendeel bewezen is.