Heir to the Empire
Timothy Zahn
Del Rey, 1992, 406 blz.

Er is een enorm uitgebreid Expanded Universe aan Star Wars gebreid, met letterlijk duizenden boeken en comics.

Een zeer groot deel daarvan is gewoon bagger. De Thrawn-boeken van Timothy Zahn zijn geen bagger.

Het zijn vervolgen-die-hadden-gekund, helemaal in de geest van IV, V en VI, en in Heir to the Empire worden een hele reeks personages geïntroduceerd die meer dan helemaal de moeite waard zijn. Thrawn zelf natuurlijk, maar ook Mara Jade, en Talon Karrde, en Pellaeon, en Borsk Fey’lya en Joruus C’Baoth (als dat u helemaal niets zegt: personages die zelf ook heelder stapels boeken en comics hebben gegenereerd in het Expanded Universe). Komen daar nog bij de usual suspects uit de originele trilogie: Luke, Leia, Han Solo, Chewbacca, Lando Colrissian, uiteraard R2D2 en C3PO. En zowel nieuwe werelden als oude vertrouwde: Tatooine, Dagobah, Kashyyh.

Het boek speelt zich af vijf jaar na Return of the Jedi. De Rebellen hebben gewonnen, ze hebben hun Rebel Alliance omgevormd tot een New Republic, maar natuurlijk is de vernietiging van één Death Star, de dood van de Keizer en bijna de hele legertop niet het einde van de republiek. Die hebben onder de militaire leiding van Grand Admiral Thrawn nog heelder stukken ruimte onder hun controle.

Thrawn als Sherlock Holmes komt soms karikaturaal over en vraagt om uitdieping (een blauwe alien aan het hoofd van een rijk dat altijd al redelijk racistisch is geweest tegen al wat geen mens is, hoe is hij in ’s hemelsnaam zo hoog geraakt?, waar is zijn thuiswereld?, dat soort dingen), en wat er al geschreven is, is absoluut geen meesterwerk. Het is meer dan bij momenten traag, het kabbelt te veel voort op zaken uit de films (“I have a bad feeling about this”, okay, maar niet meer dan één keer!), en werkt helemaal niet als alleenstaand boek maar eerder als een lang uitgesponnen eerste hoofdstuk.

Dark Force Rising
Timothy Zahn
Bantam Spectra, 1992, 439 blz.

Ergens vóór de Clone Wars, had de Oude Republiek een vloot dreadnoughts gebouwd (de voorlopers van de Imperial Star Destroyers) met schepen die geen 16.000 bemanningsleden nodig hadden maar het met 2000 man konden doen. Helaas: de 200 dreadnoughts van de Katana-vloot zijn verloren geraakt — een duistere historie van een virus dat de bemanningsleden gek maakte, alle schepen aan het vlaggeschip deed ketenen, en dan allemaal samen ergens naartoe gehyperspeced.

Uiteraard is de Katana teruggevonden, en uiteraard is het één van de hoofdpersonages, Talon Karrde, die weet waar de schepen zijn. Ondertussen kan Thrawn gebruik maken van een soort opslagplaats voor technologie van Palpatine, en proberen Han Solo en Lando Calrissian generaal Bel Iblis ervan te overtuigen om zijn ruzie met Mon Mothma opzij te zetten en alsnog tegen Thrawn te vechten. En dan is er nog Joruus C’baoth (die eigenlijk een krankzinnige cloon is, maar hij leeft zwaar in ontkenning) die absoluut Luke Skywalker wil toevoegen aan zijn trofeeënkast, worstelt Mara JAda met haar verleden als Hand of the Emperor, en is er een heel gedoe met een slaven-ninja-ras, de Nighri, die in Leia als dochter-van-Darth Vader een soort messiasfiguur zien, en ook een stille opstand beginnen tegen de overblijfselen van het Empire.

Dit had een Star Wars-film kunnen zijn, en het zou zeer goed kunnen geweest zijn, denk ik.

Als boek heeft het allemaal een beetje weinig diepgang, maar hey, een mens moet niet klagen over pulp, vind ik.

The Last Command
Timothy Zahn
Del Rey, 1994, 467 blz.

The Last Command doet wat er van het laatste boek in een trilogie verwacht wordt: er een degelijk einde aan breien.

Zonder spoilers is het allemaal wat moeilijk te vertellen, maar er zijn ruimtegevechten, en zijn clones, er sterven personages (snirf), en het eindigt allemaal relatief proper.

Het is nog altijd geen literatuur, maar binnen het genre en gegeven de geplogenheden en de beperkingen van het universum en de bestaande personages: zeer aangeraden voor mensen die graag eens een teen in het enorme Star Wars Expanded Universe zouden willen steken.

Van op Boeggn. Misschien verwant: Darth Vader 1-9, The Horus Heresy 10: Tales of Heresy, The Horus Heresy 04: Flight of the Eisenstein, The Horus Heresy 01: Horus Rising