En dan gebeurt dat.

Ge zijt al een tijd bezig met Datakamp, de afgelopen dagen op het terrein, met onder meer ook refu’s van vorig jaar Batahlan, die nu via Refu-Interim meewerken.

En dan hoort ge vanmorgen dat één van uw collega’s het land uit moet.

Linea recta naar een gesloten centrum en dan gedeporteerd naar Irak, een land waar hij weliswaar even geweest is, maar waar hij niet vandaan komt.

Geen sprake van de Gentse Feesten, geen sprake van werk, geen sprake van niets, behalve onverbiddelijk het land uit.

Mag ik iedereen van harte aanraden dit nog eens van begin tot einde te beluisteren, en te laten bezinken?

By the time we’re done with dancing,
Elsewhere darling you’ll be glancing
And the night’s a river-torrent tearing us apart.
Merely melody entwined us,
Easily the ties that bind us
Break in fibrillations of the heart.
Don’t cry out or cling in terror
Darling that’s a fatal error
Clinging to a somebody you thought you knew was yours.
Dispossession by attrition is a permanent condition
That the wretched modern world endures.

You drift away, you’re carried by a stream.
Refugee a wanderer you roam;
You lose your way, so it will come to seem:
No Place in Particular is home.
You glance away, your house has disappeared,
The sweater you’ve been knitting has unpurled.
You live adrift, and everything you feared
Comes to you in this undoing world.

Copper-plated, nailed together, buffeted by ocean weather
Stands the Queen of Exiles and our mother she may be.
Hollow-breasted broken-hearted watching for her dear departed
For her children cast upon the sea.
At her back the great idyllic land of justice
For exilic peoples ponders making justice private property.
Darling never dream another woman might
Have been your mother
Someday you may be a refugee.

A refugee, who’s running from the wars,
Hiding from the fire-bombs they’ve hurled;
Eternally a stranger out-of-doors,
Desperate in this undoing world.

Mother for your derelicted
Children from your womb evicted
Grant us shelter harbor solace safety
Let us in!
Let us tell you where we traveled
How our hopes our lives unraveled
How unwelcome everywhere we’ve been