Ik ben dus van mijn fiets gestuikt, over de grond geschraapt, en dan met mijn hoofd tegen de grond gestuiterd.
En ik ben weer gelijk een klein kind! Mijn knie en mijn elleboog zijn behalve blauw ook helemaal open van grote schaafwonden! Van die schaafwonden gelijk vroeger, die een korst krijgen die helemaal warm is en zeer groot en waar ge u moet tegen houden om er niet aan te krabben of ze komt lost en dan zit daaronder een soort weke vochtigachtige diepe put!
Nostalgie!
afblijven of je loopt heel je leven met littekens rond! (zou mijn moeder zeggen)
O ja, bestaat dat nog zo van die grote dikke korsten?