[Mijn boekenleesweblog was een hele tijd kapot. Het ding is nog altijd kapot, maar iets minder kapot dan een tijdje geleden. Het is dus niet alsof ik sinds vorig jaar geen boeken meer gelezen heb, 't is gewoon dat het niet lukte op ze erop te zetten.]
Gene Wolfe
Tor Books, 1987, 335 blz.
Latro heeft tijdens een gevecht in een oorlog een klop op zijn hoofd gekregen, waardoor zijn langetermijngeheugen aangetast is: hij kan zich dingen pakweg een uur of 12 herinneren, en daarna vergeet hij al wat ervoor kwam. Dus met andere woorden: elke morgen wordt hij wakker als een leeg blad.
Soldier of the Mist is een bundeling van de notities die hij zichzelf schrijft, à la Memento (of beter, Memento is à la Soldier op the Mist, want het boek was er 14 jaar voor de film). Wanneer hij tijd heeft, schrijft hij het verhaal van zijn dag, zodat hij de volgende dag de draad min of meer kan oppakken.
In de loop van het boek komen we te weten dat hij een Romeinse soldaat was in het leger van Xerxes, en dat het gevecht de slag bij Plataea was.
Oh, en ah ja: een neveneffect van zijn hoofdwonde is dat hij met goden en god-achtige wezens gelijk nymfen en zo kan spreken. En die zijn, gelijk, overal. Hij krijgt opdrachten van Apollo, Artemis en Demeter, hij maakt vrienden die hij niet herkent met zijn hersenen maar wel met de onbewuste emotionele respons die hij erop heeft.
’t Is een bevreemdend, boeiend, interessant boek. En het helpt eigenlijk als ge de context en de korte inhoud er al van weet, denk ik. Anders komt het misschien gewoon verwarrend over. Wat het ook is, natuurlijk: Wolfe neemt niemand bij de hand, hij doet in een raamvertelling alsof dit een vertaling is van een gevonden manuscript, en geeft hier en daar wel wat voetnoten over woorkeuze, maar gaat er voor de rest van uit dat iedereen weet redelijk duidelijk weet hoe de wereld er in de 5de eeuw voor Christus uit zag.
Ik vond het bijzonder bevredigend om te lezen.
Misschien verwant:
Declare
Northlanders: The Viking Art of Single Combat
The Bone Clocks