Morgen verkiezingen.

Het wordt voor het eerst sinds lang spannend in Gent, lees ik in de gazet — ik herinner mij nochtans dat het twee keer geleden ook spannend was. En hoe content Termont en Van Rouveroij waren toen ze de uitslag hoorden.

Normaal gezien, als de peilingen gelijk krijgen, kan overmorgen de huidige coalitie gewoon verder doen: sp.a-Groen wat verzwakt, OpenVLD wat versterkt, N-VA niet groot genoeg om aan zet te zijn, CD&V tegen de verwachtingen van een paar maand geleden in helemaal niet groot genoeg om wat dan ook te zeggen en wie weet zelfs onder de kiesdrempel, PVDA één of twee zetels.

Ik zou tekenen voor dat resultaat.

Maar ik kan mij ook inbeelden dat het anders wordt: een resem dwergpartijtjes die het allemaal versplinteren, de Turkse stem die volgens mensen die het zeggen te weten eigenlijk vooral tegen het Watteeuw en vóór Erdoğan is, het effect van de onophoudelijke stemmingmakerij in de media, en voor ge het weet zijn er 15.000 stemmen verschoven en hebben OpenVLD en N-VA de meerderheid.

Neen, ik ben er niet gerust in.

Maar alla.

Ik ga morgen met veel plezier stemmen voor mensen waar ik in geloof. Ik kom al sinds jaar en dag bij dezelfde uit als ik stemtesten doe, daar is na lezing van alle partijprogramma’s en voorstellen niets aan veranderd, en dus heb ik geen enkel probleem mee om voor sp.a-Groen te stemmen. Omdat ik zie wat ze gedaan hebben met Gent, onder niet altijd gemakkelijke omstandigheden. En omdat ik geloof in waar ze voor staan.

En ja, ik vond het ook stom dat sp.a-Groen op voorhand heeft uitgesloten dat ze met PVDA in een coalitie zouden stappen, maar de realist in mij beseft ook dat als ze dat niet gedaan hadden, N-VA en (vooral) OpenVLD dáár een centraal thema van de verkiezingen zou gemaakt hebben.

Ik was vaak gecharmeerd door PVDA, maar dan kwamen ze bij momenten met té gemakkelijke oplossingen aan, of deden ze wat té transparant Man Van Het Volk (serieus, Tom, dat Gents: doe dat niet, chaiseloeng nog aan toe!).

Ondanks dat, vind ik wel dat ze moéten in de Gemeenteraad zitten, al was het maar om de meerderheid op hun qui-vive te houden. Ze hebben dat uitstekend gedaan toen ze geen verkozenen hadden, dat zal ongetwijfeld nog beter gaan met een paar zetels.

Het programma voor morgen: gaan stemmen, onvermijdelijk mensen uit de buurt tegen komen, en dan voor de tv en voor het internet gaan zitten. Met alle mogelijke ledematen gekruisd.