Ik heb live naar de eedaflegging van Biden gekeken.
En ja, ik ben een sentimentele mens en alles, maar er waren traantjes. Wellicht omdat ik meer Amerikaanse dan Belgische media volg, maar miljard wat een opluchting, iemand die in volzinnen spreekt met de stem van de rede.
Ik vond de speech van Biden echt heel goed, ook. “Un-civil war” is er eentje die blijft plakken. En een welgemikte antimetabool is ook altijd goed: “Let us not lead by the example of our power, but by the power of our example”.
En dan die dichteres. Ik heb het doorgaans moeilijk met dat soort poëzie, maar het was wel heel indrukwekkend.
Nu wordt het wachten op het oordeel van de geschiedenis.