Vanmorgen wakker geworden met niet één maar twee katten op ons bed, hoera!

Ze moeten nog een beetje loskomen, maar ik denk dat ze zich al helemaal thuis aan het voelen zijn. Ik dacht eerst dat we op zoek moesten gaan achter onze krab/klim/schuilplaatspaal die ergens in huis rondslingert, maar uiteindelijk: de trap van de living naar het gelijkvloers is één grote uitkijkplaats, en ze zitten daar gelijk bijzonder graag.

Jeffrey kijkt meestal gemeen, maar ze is enorm lief. En Anubis komt heel de tijd bij u zitten. Ze komen eigenlijk alle twee heel de tijd af.

En! ze hebben de kattenbak al direct gevonden, en waar het eten en het drinken staat, en ik ben enorm content. 🙂