Ik heb een aantal guilty pleasures. Auto-ombouw-programma’s zijn daar één van — dingen zoals Rust Valley Restorers of Car Masters: Rust to Riches. En het maakt niet uit dat de verhaallijnen alsmaar voorspelbare variaties op “we moeten via koop-reparatie-verkoop en inwisseldeals tot aan dit soort auto geraken” zijn.

Het maakt zelfs niet uit dat de auto’s die die mensen maken vaak spuuglelijk zijn (ik kijk naar u, Gotham Garage) en gegarandeerd ook niet echt goed zullen rijden. Het is televisie die gemakkelijk kijkt, en het blijft altijd toch wel ergens spannend.

Tex Mex Motors was een programma helemaal in die trant: auto’s kopen voor weinig geld over de grens in Mexico, ze naar El Paso in Texas verslepen, daar verbouwen, en voor veel geld verkopen. Met een bepaald geldelijk doel tegen het einde van het seizoen, en met een cast van al dan niet excentrieke personages — een verkoper, een fixer die Spaans spreekt, een moederfiguur, een kunstenaar.

Terwijl ik het tweede seizoen aan het bekijken was, viel het contrast met die andere programma’s mij enorm op. De auto’s die ze kochten en verbouwden werden oordeelkundig aangepakt, met (op een enkele uitzondering van een wel bijzonder tacky drakenschildering) zowaar veel smaak en tact. Een Lamborghini bijvoorbeeld, die Gotham Garage in het metalliek paars met groene strepen zou gezet hebben (en vol met hun afgrijselijke doodskoppen en spiunnenwebben zou gehangen hebben), werd in origineel Lamborghini-oranje gespoten met echt mooi understated maar aanwezig Huichol-schilderwerk dat er prachtig in paste.

En er was geen nodeloos drama. De mensen in de shop leken elkaar echt graag te zien, en echt professioneel bezig te zijn.

Centrale figuur in dat alles was Rob ‘Rabbit’ Pitts, die de aankoop en verkoop deed, en een wandelende auto-encyclopedia was. Met een heerlijke stem (“honey over gravel” is niet gelogen), met een men-kan-niet-meer-Zuiderse-Verenigde-Staten-flair, met veel humor en menselijkheid.

Tijdens het tweede seizoen van Tex Mex Motors stellen ze zich het doel om 500.000 dollar winst te maken in de loop van de herfst en de winter. Ze slagen daar bijna in: het wordt uiteindelijk maar een paar duizend euro minder. Eén van de verhaallijnen in het seizoen is dat Rabbit de indruk heeft dat ze concurrenten in El Paso zijn, die hetzelfde doen als zij — auto’s goedkoop kopen in Mexico en dan duur verkopen in de VS.

In de laatste afleveringen blijkt dat inderdaad het geval te zijn. Spannend! En in de allerlaatste aflevering worden ze gecontacteerd door een Mexicaan waar ze al zaken mee gedaan hebben. Hij zegt dat hij hen zo ongeveer elk soort auto kan bezorgen, tot en met de meest exclusieve supercard. Dat hij hen ook kopers kan bezorgen met diepe zakken. Maar: dat hij wel 35% van de winst wil.

Cliffhanger! Spannend! Wat gaan ze volgend seizoen doen!?

⁂

…en dan komt er na de aftiteling een pancarte:

In Memory of Our Friend
Robert “Rabbit” Pitts

We love you
and will always
remember you

Ik was er niet goed van. Rabbit voelde zich niet goed, had buikpijn en vermagerde, is een paar keer naar dokters geweest die niets vonden, kreeg tijdens het filmen van het tweede seizoen alsmaar meer last van maagzuur en had geen eetlust meer. Uiteindelijk heeft hij een uitgebreide checkup laten doen, en bleek: maagkanker.

Hij kondigde het zo aan op zijn Youtubekanaal:

Hij is nog getrouwd met de liefde van zijn leven, en is een paar maand na de laatste draaidag overleden.

Maar zo erg, jong.