De afgelopen twee dagen was het gene vetten, wat slaap betrof:

Ik had een voucher gekregen voor een hotel in de buurt van de vlieghaven. Ik ben naar mijn kamer gegaan, ik heb mij in mijn bed gelegd, en ineens beseft dat ik een Medisch Implement ontbrak om echt te kunnen slapen. Waardoor ik een uur of twee min of meer gedommeld heb, en dan maar aangezet ben naar de terminal.

Waar het een heel gedoe was:

• geen inchecken mogelijk via de website van Finnair omdat ik een nieuwe vlucht kreeg en ik daar niet naartoe kon gaan
• dus naar een balie gegaan om in te checken
• wat niet lukte, ik moest naar een speciale balie voor speciale gevallen
• waar ik dan een uitgeprinte boarding pass kreeg, met veel geluk, want de vlieger zat bijna vol
• ik dan half uitgekleed door de controle, waar ze mij tegengehouden hebben omdat er een paar kleine kleine potjes confituur in mijn handbagage zaten — die ze in Tatu nota bene zonder enig probleem aanvaard hadden
• ik dus terug naar de check-in om mijn rugzak als gewone bagage in te checken, maar dat ging niet want geen valies
• dus ik moest naar de specialeformatenbalie, waar mensen met enorme kisten normaal naartoe worden verwezen, en waar ze mijn rugzak in een plastieken kuip gesmeten hebben
• nadat ik verplicht werd alle zes potjes confituur individueel in een kledingstuk te draaien

Zucht.

Enfin, uiteindelijk nog een uur of drie zitten wachten om te boarden, en dan een uur of twee in het vliegtuig — nog wel goed, want ik zat aan een uitgang met gelijk drie meter beenruimte.

En dan meer dan een uur om mijn rugzak van de bagagerups terug te krijgen. En dan nog een half uur wachten op de trein, en dan rechtstreeks naar een korte statusmeeting aan het station in Gent, en dan naar huis om verse kleren aan te trekken en dan naar het werk om vergaderingen te doen en nu is het 17u30 en zou ik naar de cinema kunnen gaan met Sandra en twee van de kinders, maar ik zit met Medische Gevolgen van niet genoeg gedronken te hebben de laatste 24 uur, en dus zal het maar in bed liggen worden.