’t Was dus de firewall. Heh. Herstart en het marcheert weer.

’t Internet doet hier raar (in Sint-Denijs). ’t Is heel heel erg traag, en niet alles komt erdoor. Fark en Daypop zijn dood en zo. Het zou natuurlijk ook kunnen dat de terrorismen alle backbones doorgezaagd hebben, het ziet er in ieder geval niet goed uit.

Misschien is het de kabels, misschien moet de firewall eens herstart worden, misschien heeft Philippe al meer dan zijn limiet gedownloaded en zitten ze op smalband, misschien is Sint-Denijs slecht van Telenet.

Of misschien hebben de extremisten Amerika platgebombardeerd. Het zou kunnen, met al die waarschuwingen en brieven van Bin Laden de laatste tijd.

Hrughrr. Juist wakker. Gisteren zijn we naar de verjaardag van Sofie geweest, ’t was iets van vijf uur of zo voor we terug waren. En Louis is dan wakker geworden en wou niet meer slapen.

Maar het feestje was wel wijs.

En vanmorgen is Sandra al gaan zwemmen met de kinderen. Ugh, ik moet er niet aan denken, anderhalf uur slapen en dan het zwembad in. En nu ligt Louis blijkbaar weer in bed en is Sandra naar Oudenaarde, want Zelie wou absoluut haar grootvader zien, ha!

Straks gaan we naar Lieve proefkonijn spelen.

En morgen gaan we de remise verder leeg maken. En mag ik niet vergeten mp3s naar Katrien te sturen.

Gisteren dus op een ongoddelijk vroeg uur vertrokken naar Brugge, vergadering, nog vergadering, terug naar Gent, eten (drie kwartier zitten wachten! apen in De Dampoort), vergadering, kijken naar Amertrack, nog vergadering, nog vergadering, met Stijn kijken naar Lessius, werken aan componentendocument De Kust en ondertussen eens uittesten wat Verity tegewoordig doet met zoeken op queries, puntjes afpunten in Amertrack, en tegen dan was het drie uur.

Nog een enorm geluk dat de vergadering waar ik normaal naartoe moest gaan in Brussel om 20u niet plaats heeft kunnen vinden. Ik was juist de deur uit op weg naar de trein toen Ron belde dat een paar mensen teveel afgezegd hadden en dat het dus alsnog zou verzet worden naar binnen een week of twee. Pfooey.

Een mens mag zeggen wat hij wilt, ik krijg van zoiets als hieronder bijna tranen in de ogen. Zo schoon.

ssanders 28/11/02 – 13:37

gelezen en ingeschat > stilgelegd

zoals Klantnaam is het niet mogelijk! In Klantnaam hebben we de site bij de hand om het even naartoe te sturen, bij de backbone worden de templates geparset, alles dynamisch nog gedaan, is dus ongemugelijk ‘even over te nemen zoals bij Klantnaam’

mvuijlst 28/11/02 – 13:40

fvck. inderdaad. er… previewknop dwingt de mens on-line te gaan?

abaute 28/11/02 – 16:15

mag online zijn. Overeengekomen in laatste meeting, en duidelijk gesteld.

ssanders 28/11/02 – 16:36

stilgelegd > verdere feedback nodig

ssanders > abaute

kan je me meer uitleg geven over hoe en wat er precies overeengekomen is?

abaute 28/11/02 – 16:43

verdere feedback nodig > bezig

abaute > ssanders

– preview knop, waar de effectieve inhoud in de effectieve layout met de effectieve stylesheet bekeken kan worden
-mag gerust online zijn.
Geen mailverkeer beschikbaar. Is eerder FQ, dus mag basic zijn.
Gewoon posten online.

ssanders 28/11/02 – 16:46

ssanders > fvheddeg

Free, kan je me een url maken in /home/index.cfm?fuseaction=generatedummy&nodeid=x die gewoon de HTML en navigatie met een string zoals [$$$INSERTCONTENTHERE$$$] er zet dat ik dan kan verder aanvullen?

Meisje van nu twaalf jaar. Grootse carrière in gespecialiseerde porno binnen een paar jaar. [Children’s BBC]

Sandra is terug thuis, joechei!

Elsa Lanchester is zo’n mooie vrouw. En Bride of Frankestein is fantastisch goed. Ik had hem uiteraard al gezien, een paar keer, maar het is echt zo ongelooflijk fantastisch magnifiek goed.

Ik meen het echt serieus als ik zeg dat hij even goed is als Citizen Kane. Verhaal, cinematografie, muziek, belichting, regie, acteerprestaties, allemaal uitzonderlijk.

Als ik een top tien van mijn favoriete films zou moeten maken, zitten er vreemd genoeg twee Frankensteinfilms in: Bride en Young Frankenstein. En minstens vier zwartwitfims: die twee, The General en Dr. Strangelove.

Maar wat er ook van moge zijn: Elsa Lanchester is serieus erotisch van uitstraling. Mrrrrrowrrr!

An ascetic view of XML best practices:

MonasticXML.org is a look at XML from a different angle, focusing on what markup is best at rather than what markup can do to solve a particular problem or set of problems. While XML is powerful, developers seem insistent on using XML in ways which seem convenient for a moment but which cause much greater trouble down the line to both their projects and to markup itself.

Looking at XML from the perspective of “what markup is good at” may seem dull, at least to those who thrive on extending technologies in creative ways. MonasticXML.org presents a deeply conservative view of markup in general and XML in particular, though it often turns out that discipline brings its own rewards. Paying attention to the details of how a technology works may not be as interesting as building large projects, but it may save time and energy over the long term.

Talk about endangered species. Nog drie over!

Children donated coins to help build an elephant house when Cindy arrived at the zoo in 1965 as a three-year-old. [Seattle Insider]

Cindy de olifant uit de zoo in Tacoma moet dood gemaakt worden. De zoo betaalt een firma om het lijk te komen halen, en blijkt dat die gasten het karkas gewoon op de vuilhoop smijten.

Niet zo goed als het ding op TV zien, maar de samenvatting van de Horizon-uitzending staat on-line bij de BBC.

Night Watch turns out to be an unexpectedly moving novel about sacrifice and responsibility, its final scenes leaving one near tears, as these sometime Keystone Kops, through simple humanity, metamorphose into the Seven Samurai. Terry Pratchett may still be pegged a comic novelist, but as Night Watch shows, he’s a lot more. In his range of invented characters, his adroit storytelling and his clear-eyed acceptance of humankind’s foibles, he reminds me of no one in English literature so much as Geoffrey Chaucer. No kidding. [Washington Post]

En gelijk hebben ze. Pratchett is een van die auteurs waarvan ik tegenwoordig elk nieuw boek koop van zodra het uit is, in harcover. Aanrader! Lezen!

De extra’s van Star Wars II aan het bekijken. Het contrast met Lord of the Rings is ongelooflijk. Het verschil tussen essentially ongelimiteerd budget maar niet echt veel visie, en enorme visie ondanks budgetbeperkingen.

Het Visual Effects-departement is nu net een HELE TAFEL VOL Dexter Jettster-figuren aan het tonen aan Lucas. Ze hebben er duidelijk weken en maanden aan gewerkt, alle figuurtjes zijn met liefde gedetailleerd, en George Lucas komt binnen in de kamer, dismisset 95% van de ideeën, en houdt er twee over. “It’s between these two,” zegt hij na een inspectie van pakweg 90 seconden. Het hoofd van de mensen die de animatie van de computergegenereerde Jettster zullen moeten doen, vraagt op dat ogenblik–houd u vast–“what’s his personality?”.

What’s his personality? Die mannen hebben daar zitten ontwerpen aan een figuur, en ze weten niet wat de persoonlijkheid ervan is? Heeft Lucas dat dan slecht doorgegeven of zo? Of is de animator niet bij de ontwerpers? Neen–houd u nog beter vast–wat zegt Lucas? “Ummmmmmm we haven’t quite…”

We haven’t quite? Zelfs de regisseur/schrijver/scenarist/head honcho weet niet wat ook maar het karakter is van één van belangrijke nevenpersonages? Waar zijn die gasten mee bezig??

Ik heb daarnet al de deleted scenes gezien: van hetzefde laken een vest. Heelder scènes gefilmd en gespeciaal-effected, en het commentaar over waarom de scène er niet in zit: “this was the first scene to go, we found out immediately it didn’t work”. Aargh.

Nu, aan de positieve kant: een aantal serieus yummy uitzichten op de buikspieren van Natalie Portman.

Een pak van mijn hart, enfin nog niet helemaal, maar toch al een beetje. We zijn daarjuist met Zelie naar het hospitaal geweest om een echografie te laten doen.

Ze zegt al heel lang van tijd tot tijd dat ze buikpijn heeft. Nu is dat normaal gezien niet echt een probleem, het heeft meestal wel iets te maken met te veel of te weinig eten of drinken, maar heel soms lijkt het echt alsof ze zware krampen of zo heeft in haar buik.

We panikeren niet echt rap, maar op den duur begint een mens wel de vreemdste gedachten te hebben (appendicitis, darmperforatie, darmkanker, complete scène inclusief clini-clown en dochter van vier met kaal hoofd, ekkes). Dus: de hele batterij testen erop losgelaten. Bloed afgenomen, daar moeten we nog resultaten van krijgen, en daarjuist een echo laten nemen.

We hebben meer dan drie kwartier moeten in de wachtzaal zitten, maar bon, na vijf minuten onderzoek had de dokter appendicitis al uit-geruled. Nog een paar minuten later had hij een reden voor plotse buikpijn gevonden: licht gezwollen lymfedinges, consistent met een kleine langdurende infectie, die  voor pijnscheuten zou kunnen gezorgd hebben.

We zijn nog niet het bos uit, maar toch al een beetje verder. Ik zal pas helemaal gerust zijn als we de resultaten van de bloedanalyse hebben, maar ’t was vandaag toch al een opluchting.

Vandaag op een ongoddelijk vroeg uur vertrekken naar Brugge.