Gisteren met veel goeie moed samen met de andere mensen van Gentblogt begonnen aan het eten in de kelder van ‘t Café & Compagnie. Hoofdpijn en zo, maar goed, dat gaat dan wel over.
Na een tijdje werd het toch een beetje lastig, zo wortels snijden en scampi’s kuisen en tabouleh mixen en alles: rugpijn en zo.
En toen dacht ik dat ik misselijk werd van de pijn. Maar een uurtje later bleek dat ik gewoon misselijk werd.
En toen werd ik overgeefachtig.
En toen kon ik plots niet meer typen op de laptop waar ik muziek op aan het zetten was omdat mijn gewrichten niet mee mee wilden.
U raadt het: guh-riep!
Sandra mij naar huis gevoerd, en nu lig ik in de zetel een beetje te sterven. Fucking virussen.
Ik ben zo nijdig dat ik het gemist heb, ge hebt er geen gedacht van.
Jammer, ik stuur je bij deze mijn notities door van wat ik gisteren geleerd heb 😉
Veel beterschap gewenst!
Beterschap Michel!
En wij hebben u ook gemist hoor! Veel beterschap en ziek het maar rustig uit!
Ik stel ten andere voor dat we dat feestje ‘nonekeer” doen als gij beter zijt.
Akkoord met Els: over een half jaar of zo 😉
Beterschap gewenst!
Ghoh, wat een geluk dat ik je niet ‘gemuild’ heb, je zag er zo schattig uit met uw kort haar!
Oei, veel beterschap!
Awel, da’s een schitterend idee dat “nonekeer”. Dan kan ik ook ne keer polleken schudden (nee, geen “muiler” hier) met Michel.