Het leven, het gaat niet altijd zoals gepland. De avonden, ze vullen zich op met dingen te doen. De avonden, ze worden nachten. Nachten vloeien over in ochtenden, en ochtenden in lange lange namiddagen, met inzinkingen rond 15u30. Namiddagen worden avonden die naadloos weer in nachten overlopen.

De repercussies van één avond laat opblijven in het begin van de week.

En dat we onszelf vanalles kunnen wijsmaken, maar dat we wel degelijk oude oude mensen zijn.

Dutsen.

Bijna 40, en met elk jaar dat erbij komt, gaat de tijd sneller. Zoef!—Wat was dat?—Ah kijk, ‘t is weer eens vrijdag.

‘t Is maar om te zeggen: ja, ik weet dat ik dingen had moeten doen en dat het er niet van gekomen is. ‘t Is niet van slechte wil, ‘t is van niet gekund hebben. En ja, ik ben vergeten dat ik had gezegd dat ik naar een feestje zou gaan vandaag. ‘t Is ook niet van slechte wil, ‘t is dat het toch niet zou gelukt zijn.

Ach, beterschap op komst. Morgen iets dat een zekere dringendheid had, afwerken, en dan moet het weer lukken. Dan is er weer wat tijd.

En wedden dat ik dàn niets zal zitten doen?

Geschreven al luisterend naar: Marc Ribot – Masada Guitars – Sansanah