Da’s nu al twee dagen na elkaar dat ik rond half elf probeer te gaan slapen. Eergisteren is het niet gelukt, en heb ik dan tot een uur of drie in de trekzetel gezeten, maar gisteren is ‘t wel gelukt. En gisterenochtend was ik niet moe, maar vanmorgen was ik zo moe als iets.

The mind boggles.