Geef toe, dit kan tellen als familiedocument.

Karel Waegenaer, geboren in 1883 in Zelzate, getrouwd met Marie De Telder, vader van Simonne, Louis en Elisabeth, en in 1917 “door de Duitsche macht aangehouden en als martelaar voor het Vaderland ter dood gebracht te Gent”.

Dit is zijn laatste brief:

Gent, den 9 September 1917

Beminde Broeder en Schoonzuster,

Ik vraag u vergiffenis mocht ik ooit ten uwen opzichte eenige misgreep begaan hebben en u ontevredenheid veroorzaakt hebben, weest verzekerd dat alles onvrijwillig is geweest.

Als ongelukkiglijk deze brief u zal toekomen zal ik niet meer in leven zijn, doch troost u allen, ik sterf in vrede met de menschen verzoend met den allerhoogsten en gesterkt door alle de trootmiddelen onzer Moeder de Heilige Kerk.

Beminde Broeder, ik heb zoowat duizend frank tegoed verschoten geld door mij voor het vaderland, als de oorlog gedaan is gelief dan de goedheid te willen hebben te willen zorgen dat die gelden aan mijne echtgenoote zouden uitgekeerd worden.

Ik stel u dus, Beminde Broeder, als voogd aan over mijne kinderen, laat hen altijd en allen goed leeren en zorg er voor dat zij deugdzaam blijven.

Vertrouwende dus in U, Beminde Broeder, smeek ik u allen niet te veel verdriet te maken in mijn afsterven, het gebeurt in vrede met God en de menschen en voor eer en roem van ons duurbaar Vaderland.

Gelief dus, Beminde Broeder, ook de goedheid te willen hebben te willen waken dat het mijne echtgenoote en kinderen die ik allen zoo teeder bemin, aan niet ontbreke zoolang den oorlog nog duurt, na deze zullen zij wel herdacht worden.

Zoodus, Beminde Broeder en Schoonzuster, niet te veel verdriet, aan alles komt een einde ik sterf welgemoed voor God en het Vaderland.

Bewaar deze brief voor laten en als aandenken van uw teederen en jongeren broeder.

Mijne beste omhelzingen en zoenen voor u allen alsook voor de kinderen.

Ik zal u indachtig zijn in mijne gebeden.

Wees gij allen mij ook in de uwe indachtig.

Uw getrouwe en toegenegen broeder,

(K.Waegenaer, handtekening)

Morgen 10 September is mijn laatste dag.

In een PS zet hij erbij:

Na den oorlog verzoek ik u tezamen met moeder en mijne echtgenoote te zorgen dat mijn stoffelijk overschot te Zelzaete ter aarde besteld worden, daar waar mijn teergeliefde vader eens ter aarde gesteld is.

Gedenk mij en den duurbare afgestorvene onophoudend in uwe gebeden.

In 1918 heeft hij in Zelzate een staatsbegrafenis gekregen:

…en er is zelfs een straat naar hem vernoemd (straatje eigenlijk, ’t is maar 150 meter):

Zo zit de stamboom in elkaar trouwens: