De wereld ligt precies verscholen achter een wattentapijt, en mijn hoofd voelt aan alsof ik op de bodem van het diep van het zwembad lig: oorontsteking!
Ik steek het op Amnesty International. Als ik daar niet tien minuten in de striemende wing gestaan had, was ik nu niet ziek.
Reacties
2 reacties op “Maan uure pieroow”
Hier geen wattentapijt te zien. Lekker warm, en dat terwijl half Begie met een snotvaling zit.
groetjes uit Thailand.
ter verduidelijking: ‘t is niet dat het sneeuwt, ‘t is dat ik praktisch niets meer hoor