I’m a tough sell. Yes I am. Well… sometimes.

Ik liep vanmiddag over de Vrijdagsmarkt met Zelie, en aan het groot kanon stond een juffrouw uit te waaien met een klembord.

Kent u Amnesty International?

Euh, ja?

Weet u wat Amnesty International doet?

Euh, ik denk het wel, ja, zo ongeveer–kaarsen met prikkeldraad, tegen de foltering en zo?

Bent u het er mee eens dat elk kind recht heeft op een goede opvoeding?

Euh, jazeker. Ik ben voor en tegen alles waar ik voor en/of tegen moet zijn.

ung??

Wel, ik ben voor opvoeding, tegen foltering, voor brieven schrijven, tegen racisme, voor democratie, tegen dictatuur, voor…

De juffrouw had toen ergens door dat ze mij al overtuigd had van het nut van Amnesty International.

Weet u hoe de werking van Amesty International…?

Nee, ik weet niet meteen hoe Amnesty International werkt. Hoe kan ik lid worden?

Amnesty International haalt zijn werkingsmiddelen voor een groot deel uit lidgeld; mensen kunnen als ze willen lid worden… euh, vroeg u hoe u lid kon worden?

Waar moet ik tekenen? En wat denkt u dat mijn bijdrage zou moeten zijn?

Ik denk dat ze op dit ogenblik door moet gehad heen dat het toch niet zo moeilijk zou zijn om mij een lidgeld aan te smeren. Enfin, lang verhaal kort: ik ben nu card-carrying (euh, duplicaatje van het formulier-carrying) member van Amnesty International, met een maandelijkse overschrijving van geld die ik grootdeels van mijn belastingen kan aftrekken.

Zeg nu nog eens dat ik misantroop ben.