Daarnet na een paar uur op een stoel in een restaurant maar meteen in bed gemiezerd, terwijl Sandra met de kinderen (en Muriel en Dimitri en Luna en Killian) op vleermuizenwandeling waren.

Met een boek in bed gekropen, en wel: Lyonesse, deel I. Probleem: na anderhalve pagina beseft dat ik dat eigenlijk nog niet eens zo lang geleden (minder dan vijf jaar, meer dan drie) al eens herlezen had.

Dan maar begonnen aan Michael Moorcock’s Gloriana, Or, The Unfulfill’d Queen. Nog geen twintig bladzijden ver, en: I’m hooked. Klassieke Moorcock gekruist met Mervyn Peake.

Geen Eternal Champion te bespeuren (voor zover ik zie), maar wel al een stapel interessante personages. En gebaseerd in een soort para-meta-Londen. Ik ben er nog niet uit waar het precies naartoe gaat (ik probeer korte inhouden en besprekingen op voorhand nooit te lezen), maar toch nu al zeker en to coin a phrase: vree wijs maat.

Helaas: dat in bed lezen was iets te hoog gegrepen. Een pijn met het diploma van Unbearable Pain Eerste Klas heeft zich in mijn onderrug en aan de linkerkant van mijn bekken genesteld. Ergo: een paar uur in de zetel zitten voor ik weer ga slapen. Zucht.