Daarjuist naar de Fnac gegaan: afstandsbediening van de El Cheapo Bastardo DVD-speler was kapot, ze hebben mij zonder vragen te stellen een nieuwe gegeven.
En in het terugkeren langs mijn meest favoriete winkel in de hele wereld bar none gepasseerd: Michel Peeters. Kaashuis. Kaaswinkel voor gevorderden. Ze hebben àlles, en wat ze niet hebben, kunnen ze krijgen.
Ik heb er dit gekocht:
In het midden vooraan: een Affidelice au Chablis. Voor het eerst geproefd op een congres in Versailles, en die was daar zó au point, zó goed, dat ik mezelf gezworden had er van zodra ik thuiskwam naar op zoek te gaan in België. Redelijk snel gevonden, maar die eerste keer was hij niet meteen lekker te noemen: niet rijp, en de omstandigheden (véél te warm) waren er ook niet naar om hem degelijk te laten rijpen. Deze keer zou hij nu al rijp moeten zijn. Myum.
Achteraan links en vooraan rechts: twee stukken camembert, meer bepaald Grand Normand, van een boerderij van kennissen van de meneer van de winkel. Rauwe melk, zoals dat moet zijn, en fantastisch van smaak. Het groot stuk is iets zachter dan het klein doosje, en het klein doosje is iets pittiger, maar ze zijn alletwee van ver noch van dicht te vergelijken met de plastieken camemberts uit de grootwarenhuizen. Karakter, smaak, en juist à point.
Helemaal links: Herve, en wel Remoudou. Geen kaasschotel zonder Herve. Herve stinkt, dat wel, maar Herve is goed. Herve is uw vriend. Mmmm Herve.
En achteraan rechts: Vieux Lille. Ik had er nog nooit gegeten, maar ’t was liefde op het eerste gesmaak:
Fromage à croûte lavée, à pâte molle. Ce fromage de lait de vache est l’un des plus odorants et son goût des plus piquant. Cette saveur franche et corsée tient à sa macération. Il est salé deux fois, sans croûte, et subit un affinage d’une durée de six mois. A déguster accompagné d’un verre de genièvre. Il occupait une place de choix dans le repas des mineurs de fond. Il est aussi connu sous les noms de Gris de Lille, Vieux-Gris-de-Lille, Puant de Lille ou Puant macéré.
Myum.
Reacties
4 reacties op “Mmmmm… cheese!”
Shit, water staat in mijn mond. Wat moet ik nu doen.
Joepie, morgen gaan we toch naar Gent. Een ding heb ik zeker mee…..
Hmmm
Michel Peeters, Hoornstraat 9 in Gent, twee huizen vóór Dille Kamille als je van de Veldstraat komt.
Michel Peeters is trouwens één van de slechts twee Belgische leden van de prestigieuze Cercle des Fromagers Affineurs.
Ik probeer uit die straat te blijven, want ik kan maar moeilijk voorbij Peeters zonder er iets kopen (kaas dan, geen kousen). Voor mijzelf mag het een heerlijke St-Marcelin zijn, en hij heeft mij daarstraks een gruyère meegegeven (jawadde, ik heb hier nog nooit zo snel een stuk kaas van de plank zien verdwijnen: bijna was de korst mee opgegeten).
…van die heerlijke gruyère van boven in de bergen? Ik was er ook bijna mee weg 🙂