Het lukt tegenwoordig weer wat om boeken te lezen. Afkijken is mij niet vreemd—even afpunten wat ik de laatste tijd gelezen heb:

Laura Ries en Al Ries, The 22 Immutable Laws of Branding
Leest als een trein, ik heb het in twee maal een uur of zo uitgelezen. Aanrader. Weinig pretentieus zoals veel van die boeken kunnen zijn, en mocht ik er geen andere gelezen hebben, zou ik deze aanraden om in de wonderlijke wereld van branding binnen te stappen: verre van alles is zo absoluut als ze zeggen, en veel kan bediscussieerd worden. Maar zoals ze zelf zeggen: wat zou je eerder kopen, “the 22 immutable laws of branding” of “22 regels in branding die redelijk algememeen van toepassing zijn”?

Alastair Reynolds, Absolution Gap Revelation Space
Niet te geloven dat dit een debuut is. Herlezen omdat ik ondertussen al zijn andere boeken ook heb, en dat ik er dringend aan wil beginnen. Ik heb het gekocht on the strength of Amazon recommendations toen het uitkwam in 2001, dus zo lang geleden was het niet echt, en ik heb het deze keer eigenlijk redelijk diagonaal gelezen.

Philip Pullman, His Dark Materials (Northern Lights, The Subtle Knife en The Amber Spyglass, in één hardcover, ha!). Het begon zeer goed, maar ik weet eigenlijk niet of het wel zo goed eindigde. Ik had er misschien teveel van verwacht. Misschien binnen een paar jaar herlezen.

Jack Vance, Lyonesse I: Suldrun’s Garden
Uitstekend, maar dat wist ik natuurlijk al. Ook diagonaal doorgegaan wegens niet zoveel jaar geleden nog gelezen.

Jack Vance, Gloriana, or the Unfulfill’d Queen
Een meesterwerk, en veel meer is daar niet over te zeggen. Zoals altijd bij Vance uitstekend geschreven, maar in Gloriana zijn de personages precies échter dan elders. Niet dat Vance bordkartonnen mensen schrijft in zijn andere boeken, verre van, maar hier moet zelfs de grootste cynicus Literatuur in zien. In de beste zin van het woord.

Jack Vance, Tales of the Dying Earth
Dit is dan weer behoorlijk lichtgewicht Vance. Gelijke dosissen humor en poëzie. Vance maakt om de paar pagina’s een volledig nieuwe wereld, en Cugel alleen—zowat het meest onsympathieke hoofdpersonage van een boek ooit—maakt het de prijs waard.
Nu ik eraan denk zou het misschien interessant zijn om te vergelijken met The Dancers at the End of Time, dat zich ook afspeelt iop het einde van de Aarde.
Gnniiii… must… resist… Moorcock…

Nu ben ik net begonnen aan Beauty, van Sheri S. Tepper. Geen harde porno zoals Anne Rice’s The Claiming of Sleeping Beauty/Beauty’s Punishment/Beauty’s Release, maar ook een variatie op de Schone Slaapster. Hier wordt Beauty wakker in de 21ste eeuwx, en meer weet ik nog niet want ik ben er nog aan bezig.

En daarnaast ploeter ik ook nog in horten en stoten door John Sladek’s The Complete Roderick, maar dat is eigeniljk meer tegen de met de goesting.