Of nog: hoe kan een website mij behoorlijk pissed off kan krijgen. Of misschien nog beter: hoe slaagt een websitebouwersbedrijf erin om mij op géén tijd van hun website weg te krijgen?

Waarschuwing: ik heb al de hele dag heel erg veel pijn aan mijn rug, en ik kan dus misschien wat sjaggeraainicher klinken dan eigenlijk goed voor me is, maar alla.

Via Luc Verhelst ontdekt, onrechtstreeks, omdat hij zei dat hij geen link plaatste naar de site van Het Andere Boek wegens iets te opdringerig naar zijn zin.

Ik curieus natuurlijk. Google To The Rescue, en inderdaad: de website is behoorlijk opdringerig. Ik, ook zo wat in de branche zittende, benieuwd naar de makers natuurlijk.

Check it out: www.x-oc.com.

De site is één gigantische pop-up, dus schakel uw favoriete pop-up-blocker desnoods tijdelijk voor het domein even uit. ’t Is de moeite. En voor ik het vergeet: geen slecht woord over die mensen, ik ken ze niet, ze zijn ongetwijfeld bijzonder goed in wat ze doen, ik heb alleen persoonlijke opinies, yada yada.

Maaaarrrr… waren die gasten op paddestoelen toen ze hun site maakten of zo? Hun hele site zit in een pop-up die niet meteen resizable is. Met andere woorden: op de resolutie waar ik in werk is hun site op z’n grootst een kotteken van zo’n 400 op 300 pixels in een zee van twee miljoen zwartepixels. Het werkt allemaal met veel javascript (dat er in geslaagd is om mijn Firefox te doen hangen, yugh), de navigatie lijdt aan het rebussyndroom (wat zou dít knopje doen? even wachten tot de pop-up tevoorschijn komt), en er staat niets van content op hun site behalve wat audio en video in RealPlayer (geen hààr op mijn hoofd dat er ook maar aan denkt om die vuiligheid ooit nog op de computer te pleuren). Brrrrr.

update: blijkt dat de inhoud van de site, héél logisch, te vinden is door op het folder-icoontje linksboven te klikken. Dan krijg je een reeks kleine “paginaatjes” met menu’s, bijna onleesbaar rode tekst op lichtgrijze achtergrond, die leiden naar nét iets beter leesbare lichtblauwe tekst op lichtgrijze achtergrond.

Ik hoop alleen maar dat ze de site van Het Andere Boek toch iets meer voor eindgebruikers gemaakt hebben… even kijken.

anderboek

Zucht. De site is in hetzelfde bedje ziek. Pop-up, en de inhoud is 900 op 700 of zo pixels groot, dus enkel bruikbaar op een scherm groter dan 800×600. En noch Back noch Forward werken. Grr.

Zowat alle links die de inhoud van het middenste doosje doen veranderen, geven op mijn Firefox 1.0 javascript alerts: “Vorige pagina wordt verwijderd (bericht noodzakelijk voor Netscape)”. Brrr.

Alle links binnen de site (niet in de navigatie links dus) leiden naar pop-ups. Bleh.

Gewoon scrollen met het muiswiel of met echte scrollbars: niet nodig blijkbaar. Nee, we gaan het wiel (heh) opnieuw uitvinden: twee pijltjes, en als je er met de muis over zweeft, schuift de inhoud van het kadertje in het midden zeer langzaam naar boven of naar beneden. Moet het sneller scrollen, dan kun je “blad per blad” scrollen met de internationaal bekende symbolen voor “vorige pagina” en “volgende pagina”:

pijltjes

…of nee, wacht, als je bijna onderaan of bijna bovenaan bent maar er is minder dan een volledige ‘pagina” over, dan moet je toch verder scrollen met de enkele pijltjes.

De inhoud is ook wat, erm, vreemd. Zo staat er bij de lijst van deelnemende auteurs:

Je kan op de naam van de schrijver klikken voor meer informatie. Let op! De lijst is nog niet volledig; voor meer info zie programma.
Onder voorbehoud en in willekeurige volgorde:

…terwijl het evenement ondertussen natuurijk al gedaan is.

Ach kom, whatever. Als mensen zouden beginnen kritiek geven op sommige dingen die ik (wij) gemaakt hebben op die bijna tien jaar, zijn we ook nog niet thuis. Als ik het beter kan, moet ik het maar eens beter doen ook, de beste stuurlui staan aan wal, kritiek geven is gemakkelijk, en ook wel: genoeg oeverloos gezeik.



Reacties

2 reacties op “Hoe het niet moet”

  1. In de kunstwereld zijn dergelijke ‘arty-farty’ sites schering en inslag. Zie bvb de sites van het Groninger Musueum (http://www.groninger-museum.nl/) of die van het Palais de Tokyo (http://www.palaisdetokyo.com/) in Parijs. Voordeel is dat er zo zaken kunnen worden uitgeprobeerd. Nadeel is het vele kaf tussen het koren. Hoe gaat het ook alweer, form follows function, niet?

  2. Ongelofelijk irritant voor gewone mensen zoals ik !