Ik heb me vandaag half de vernieling in gefotografeerd. Mijn rug had al niet veel overschot sinds de trouw gisteren, maar ik wou toch malgré beesten op foto krijgen vandaag bij mij ouders, dus ’t is nu wel eventjes prijs qua pijn.

Maar goed, de moeite waard: een paar mooie diplura, een status report van de overwinterende muurkaardespinnen, een vreemd lieveheersbeestje dat wel geparasiteerd leek, twee nieuwe soorten pissebed (niet dat ik ze nog niet gezien had, maar dat ik er nog geen foto’s van had), een paar nieuwe foto’s van een hooiwagen (een Leiobonum, zo’n bog standard model, maar nu wel met alle poten er volledig op, dat had ik nog niet), een mot die net uitgekomen was en haar vleugels nog moest oppompen (denk ik toch) , et caetera.

En o ja, een stapel of wat foto’s van de kinderen 😀

’t Is maar dat Jan tegenwoordig niet meer tegen te houden is als hij rechts wil staan: