We zijn daarnet met de kinderen naar een stoet geweest. We wisten niet op voorhand wat het zou zijn, en toen we toekwamen bleek het de wereldberoemde VTM-kerststoet te zijn.

Ik ben in het geheel niet vies van low culture, en het is dan ook absoluut niet uit principe of zo, maar we zijn hier gewoon geen VTM-kijkers. Daardoor vrees ik dat er hele wagens aan ons niet besteed waren. Wagens waarvan we achteraf van de omstaanders hoorden dat ze vol zaten met mensen van Wittekerke of van Schuifaf.

En ja, we hebben ook een hele wagen vol Pfaffs gezien, en een valse Plop en Kwebbel, en de twee eerste van Idool stonden op een wagen met grote champagneflessen:

Ik zwéér dat ik die Joeri hoorde mummelen van what the *fuck* am I doing here 🙂

Alhoewel, niet zo hard waarschijnlijk als de mensen die op de allerlaatste wagen stonden, met de hete adem van de opkuistruck van Ivago in hun rug: de verliezers van Idool 2004. Deprimerend zicht.

Sandrine stond er niet tussen, overigens.