Een groot gemak die iTunes. Ik heb per abuis een aangekochte file uitgewist, dus ik dacht: geen erg, opnieuw downloaden.
Buiten de waard gerekend:
I’m so happy. Danku Steve Jobs.
Tales of Drudgery & Boredom.
Tales of Drudgery & Boredom.
Een groot gemak die iTunes. Ik heb per abuis een aangekochte file uitgewist, dus ik dacht: geen erg, opnieuw downloaden.
Buiten de waard gerekend:
I’m so happy. Danku Steve Jobs.
Reacties
5 reacties op “Leve iTunes”
Ja en nee. Het staat natuurlijk in hun terms of service:
http://www.apple.com/support/itunes/legal/terms.html
“Once a Product is purchased and you receive the Product, it is your responsibility not to lose, destroy, or damage the Product, and Apple shall be without liability to you in the event of any loss, destruction, or damage.”
Als ge toevallig een kras op uwe CD zet, of hem wegsmijt, moet ge ook niet naar de winkel terugkeren om een nieuwe hé.
That being said, zou het natuurlijk wel mooi zijn als je opnieuw zou kunnen downloaden. Maar dat zou dan waarschijnlijk weer meer kosten (administratie, bandwidth) met zich meebrengen (dus meer dan 99 cent per song).
net alsof ge digitale muziek als product zoudt kunnen vergelijk met een cd-audio? het is gewoon heel het model van distributie van muziek dat totaal verouderd is. bijv. ik heb een aantal van mijn aangekocht cd’s omgezet naar mp3. na 3 keer spelen krijg ik van Microschoft de boodschap dat het nu voldoende is. Dat steekt zwaar tegen. Het is toch niet de producent van het medium die gaat bepalen hoeveel en onder welke omstandigheden ge naar iets moogt en zult luisteren ?
Ik had de TOS niet gelezen. Eigen schuld, dikke bult.
Maar: ze moeten toch ergens een lijst bijhouden van wie wat koopt? Dus meer administratiekosten zal wel geen excuus zijn. En je kunt de tracks die je gekocht hebt niet op een andere computer afspelen dan die ene, dus zó veel extra downloads zal het wel niet meebrengen vermoed ik.
Maar bon. Ik had ze, merkte ik later, al ontbeschermd en gebackupt op een andere computer. No harm done 😀
Wat ik gisteren meegemaakt heb, dat was pas triest. Ik had zes waardebonns gewonnen om muziek te kopen in de MSN Music Club, maar die store rammelt gewoon langs alle kanten. Om te beginnen moest ik al een vervelendde ActiveX plug-in in installeren.
Het strafste was nog dat mijn aangekochte muziek niet in de ‘Mijn muziek’-map bewaard werd, maar in een nieuw Windows-gebruikersprofiel met de naam ‘%USERPFROFILE%’ (ja, WMP maakte zelfs een mapje aan met die naam). Gevolg was dat ik ook niks in de mediabibliotheek te zien kreeg. Nu begrijp ik waarom Microsoft wél een mogelijkheid voorziet om gekochte muziek nog ‘n keer te downloaden.
Ik heb nu wel gevonden hoe het komt (denk ik): ik heb een multi-language versie van WinXP en ergens raakte WMP (NL-versie) in de war over waar mijn muziek nu eigenlijk staat… ‘My Docuemnts/My Music’ of ‘Mijn documenten/Mijn muziek’. Raar.
Die mappen zijn volgens mij zelfs ondubbelzinnig aan te spreken via een bepaalde universele noemer zoals met die procent-tekens naast in uw voorbeeld. Net zoals er %SystemRoot% bestaat en dergelijke. Sommigen worden ge-resolved via DOS (slechts enkele) maar de meeste staan in de registry. Dacht ik toch.