Tijdslijn:

• 9u: wakker geworden
• 10u: brood gaan halen
• tot 13u30: Worldof Warcraft
• 13u30–15u: verjaardagscadeaus kopen in de stad
• 15u30: e-mail van Sandra lezen waarin ze vraagt om gecondenseerde melk te gaan kopen en of ik de kinderen zou kunnen gaan halen. Realiseren dat het al te laat is om per mail te antwoorden. Telefoneren. Antwoordapparaat.
• 15u45: naar de Spar om gecondenseerde melk
• 16u10: terug thuis, mail van Sandra waarin ze zegt dat ze nu vertrekt en dat haar GSM plat is
• 16u15: ik weer naar de Spar voor bijkomende boodschappen
• 16u16: telefoon van Sandra op de GSM, ik in het verkeer, niet gehoord
• 16u20: ik pak toevalligerwijs mijn GSM en ik kijk of er iets op staat van boodschappen of zo, blijkt dat Sandra mij gebeld heeft
• 16u21: ik ben naar Sandra, blijkt dat de GSM toch niet plat was, en na Enige Altercatie (waarom maildegij niet? waarom beldegij niet?)  wordt er besloten dat ik Zelie zal afhalen en Sandra Louis en Jan.

Zo. Kch.

En van die room in de bananencrème: we hebben het uitgeprobeerd nu zondag. Vergelijking tussen het recept van i. en een reconstructie van dat van mijn moeder. Dat van mijn moeder was lichter, en smaakte meer zoals we het ons herinnerden.

In verhouding een banaan, sap van een citroen, twee lepels suiker, en een doos gecondenseerde melk. Banaan pletten, mixen (met staamixer) met suiker en citroensap, gecondenseerde melk toevoegen, en dan in één keer de mixer langzaam van onder de pot naar boven trekken.

Hey presto. In de frigo zetten en koud opeten. Yummy.