Dixit

Gehoord op de Zevende Dag:

Aangezien ik een vrijgezellige gezellin ben, heb ik daar tijd voor.

Goeie help. Dat is bijna even irritant als spreken over “groentjes”.

En heel goed gezegd van Van Rompuy: waarom alleen een referendum over Europa? Waarom geen referendum over de Belgische grondwet? Of over de stijging van het kindergeld? Of de daling van de belastingen?

Huhu. Iets dat ik me ook telkens afvraag.

Hoe meer mensen op een hoop, hoe dommer. “Het volk” hoeft helemaal niet geconsulteerd te worden. De dag dat een miljoen Vlaams Blok-stemmers een beslissing die mij aanbelangt zou kunnen forceren, wil ik nooit meemaken.

10 reacties op “Dixit”

  1. Hoe meer mensen op een hoop, hoe dommer? Heb je dan een blind en kritiekloos vertrouwen in de sociaal-politieke macht van de regering (en bij uitbreiding van het parlement)? Nee toch?
    Trouwens: de gecreëerde beeldvorming via tv-programma’s als De Zevende Dag is doorslaggevender dan de verstandelijke vermogens van de mensen die ernaar kijken.

  2. Als ik zeg “hoe meer mensen op een hoop, hoe dommer”, moet je me toch eens uitleggen hoe je daaruit zou kunnen besluiten dat ik bedoelde “ik heb een blind en kritiekloos vertrouwen in de sociaal-politieke macht van de regering en bij uitbreiding van het parlement”.

  3. Ik dacht altijd dat een democratie iets was als: hey volk kiest de apen en de apen doen wat moet. Doen ze dat niet, dan kiest het volk nieuwe apen… Maar als het volk nu al mag gaan zeggen hoe de apen alles moeten doen, zijn er eigenlijk geen apen meer nodig…
    Een democratie is goed, maar niet altijd. Soms moeten er gewoon knopen worden doorgehakt en dat lukt niet als iedereen zijn zegje moet kunnen mogen doen. Of zoiets.

  4. “de gecreëerde beeldvorming via tv-programma’s als De Zevende Dag is doorslaggevender dan de verstandelijke vermogens van de mensen die ernaar kijken.” en dat op een zondag, amaai

  5. @Michel: Banee, ik besluit dat er niet uit… Ik relateerde die uitspraak enkel aan je quote van Van Rompuy. Alleen vraag ik me af hoe jij tot de stelling “hoe meer mensen op een hoop, hoe dommer” komt. Niet dat ik mij nooit aan iets erger eh, voor alle duidelijkheid – en terzijde: ik kan me ook zwaar ergeren aan taalfouten 🙂 – maar tegelijk zal ‘het volk’ door zulke uitspraken niet emanciperen. ‘t Getuigt alleszins van weinig respect: mensen in een stemhokje ageren niet als mensen op een hoop eh, maar als individuen. Ik vind dat mensen af en toe best eens hun rechtstreekse en bindende gedacht mogen zeggen. Kwestie van een signaal te geven dat participatie nog niet vollédig verbannen is naar de donkerste uithoeken van de democratie. In dat opzicht ben ik wel gewonnen voor referenda. Niet dat dat de facto veel uitmaakt, maar kom… (En jaja, België is een participatiedemocratie. Maar het parlement heeft ook niet zoveel meer te zeggen.)

    Mensen worden door/dankzij Europa pas écht gewaar dat macht helemaal aan hen voorbijgaat. En nu zien ze hun kans schoon om daar iets aan te doen – of dat denken ze toch (of dat laten politici hen denken, whatever). ‘t Is geen nee tegen de grondwet, en geen nee tegen Europa, maar een teken van machteloosheid. Of daar ben ik toch alleszins van overtuigd. Vandaar dat ik een beetje op mijn achterste poten stond :p Ik vind niet dat je burgers in het ongewisse mag laten, en dat je ze ‘en masse’ als dommerikken mag beschouwen. Dat is pas ‘t perfecte recept voor extra VB’ers…

    @Huug: Boeleboele! Blabimoesj!
    🙂

  6. Directe democratie door middel van referenda kan goed werken, maar het vereist een specifieke referenda-cultuur. In Zwitserland heeft men al decennia ervaring met referenda, het systeem werkt daar over het algemeen goed. De recente referenda in Nederland en Frankrijk waren een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet: eenmalig, met een bevolking die zich wel bewust was van haar mogelijkheid tot revanche, maar zich niet ten volle bewust was van haar verantwoordelijkheid. En met politici die het belang van een ja of een nee altijd uitlegden zodat het in hun kraam paste.

    Volgens Chirac moest je JA stemmen om Frankrijk meer macht te geven, volgens Verhofstadt betekent een JA dat de kleine landen niet gaan verpletterd worden door de grote landen.

  7. Enerzijds heb je wel gelijk dat referenda een vorm van micromanagement zijn, en dat is natuurlijk niet plezant voor de politieker. De kiezer zegt hoe het niet moet, en kuist dan zijn schup af. Leuk.

    Anderzijds is het wel nuttig om referenda te houden voor niet- of moeilijk reversibele beslissingen.

Reacties zijn gesloten.