Ik slaap al zeker twintig jaar op hetzelfde kussen.
Vroeger was ik daar redelijk fanatiek in, genre mijn kussen meenemen op reis en zo. Tegenwoordig is het meer by default dat ik er op blijf slapen: het is ondertussen veel dunner en veel minder veerkrachtig geworden dan vroeger, en eigenlijk helemaal geen goed kussen meer.
Ik heb een hekel aan slappe kussens, zo van het type pluimenzak. Ik heb ook een hekel aan heel harde kussens. En ook aan te dunne kussens en aan te dikke kussens. Als ik mijn kussen gewoon gebruik, is het te dun, en als ik het dubbel plooi, is het te dik. Ik slaap dan ook met mijn arm onder mijn kussen kwestie van wat meer in de lucht te liggen.
Enfin, ik had er niet echt bij stilgestaan dat ik wel eens een nieuw kussen zou kunnen kopen. En nu plots dus wel: vorige week zei mijn moeder nog dat zij zo content waren over hun nieuwe boekweitkussens (die van die televisiereclame van een paar jaar geleden? zouden dat dié zijn? eigenlijk?), en vanavond toen ik thuiskwam, stond Sandra klaar om naar de slaapwinkel op de Vrijdagsmarkt te gaan.
Nieuwe kussens dus.
Sandra had al zo’n traditioneel kussen van uitzicht gekozen, maar dan wel in feite een moessenen ding met een soort ressortbak erin. En ik heb, na wat uittesten, een Tempur Millenium gekozen.
In space age schuim met geheugen en allerlei. Ik ben eens benieuwd wat het geeft.
Als het goed geeft, zou ik wel te overtuigen zijn om een verstelbaar bed te kopen, en een matras in hetzelfde materiaal als het kussen.
In Noorwegen hebben ze het schijnt een man van 320 kilo vijftien jaar op een matras in hetzelfde materiaal laten slapen, en toen hij rechtstond, veerde die matras op een fractie van een seconde terug tot binnen een tiende van een millimeter van wat ze oorsprongelijk was. Of zoiets, ik wil er van af zijn.
Maar in ieder geval zou het wel beduidend beter zijn voor mijn rug, want die werkt de laatste tijd niet echt meer mee.
Een Tempur-matras kan ik je *zeker* aanraden, vooral met een slechte rug. ‘t Lijkt wel wat op een (vrij hard) waterbed maar dan zonder het geklots en gegolf en gewiebel. Je draait nauwelijks op ‘n tempurmatras dus je ligt de hele nacht op een oor.
Het kussen heb ik ook maar vond dat toch niet zo’n succes: te stijf en ‘t ‘sloot’ m’n oor te veel af.
Persoonlijk ben ik minder enthousiast over de geheugenmatras die we drie maand geleden aanschaften. Ik wordt in elk geval nog elke morgen rond vier uur wakker van de rugpijn. ‘t heeft natuurlijk ook z’n voordelen, vroeg opstaan… (remember time-management, Michel?)
Bijlange geen tv reclame. Thaïland. Om daar te vernemen dat ze van België kwamen, die dingen.
Ze zijn een beetje zweterig, die dingen van NASA-schuim (zoals mijn beddenboer het noemde, enige jaren geleden). Inmiddels licht er weer een goede kwaliteit pocketvering-matras op ons bed. Niet te verbeteren!
Ligt, natuurlijk. Niet licht.