WordPress heeft standaard boven zijn post-aanmaakscherm een lijst van alle drafts staan. Deze stond er al ongeveer twee jaar in. Uiteindelijk heeft dit grapje weken aangesleept, en het is eigenlijk nóg niet helemaal afgelopen. Zucht.

Typisch. Zó fucking typisch.

Vorige week vrijdag gesprek gehad met de grote baas, laten we hem B noemen. De conclusie van het gesprek was dat hij me in de loop van de volgende week een voorstel zou doen. En als hij me nog geen voorstel kon doen, ging hij me dàt ook in de loop van de week laten weten.

Donderdag kwam het einde van "de volgende week" al aardig in de buurt, en dus stuur ik B een mailtje om te vragen of hij al nieuws heeft.

Geen antwoord.

Vrijdagmiddag om twee uur is het einde van "de volgende week" er bijna helemaal, en dus bel ik B’s bureau. De receptioniste denkt dat hij er niet is vandaag, maar ze weet niet precies waar hij is. Ze zal me doorverbinden met iemand die zijn agenda wél kent.

De man die de telefoon opneemt, maakt me duidelijk—overigens op een aan het onbeschoft grenzende botte wijze—dat hij geen secretaresse is en niet weet waar B uithangt. Misschien zit hij in België of zo.

Een groot deel van het werk van B is contact houden met de algemene directeurs van de bedrijven van de groep (zoals ik er één ben), en de groep heeft in België geen onbegrensd groot aantal bedrijven, dus ik besluit ze desnoods allemaal af te bellen. Te beginnen bij bedrijf X waar ik de mensen het beste ken.

Nee, B is er vandaag niet, want hun baas is er vandaag ook niet, maar misschien zit B bij bedrijf Y?

Telefoon naar bedrijf Y:

– Goeienamiddag, Michel Vuijlsteke van Amercom België. Kunt u me zeggen of B vandaag bij jullie een vergadering heeft?
– En u bent…?
– Michel Vuijlsteke.
– En u bent op zoek naar…?
– B.
– Van de firma…?
– …
– En u bent van de firma…?

Argl. Ik begrijp dat de dame aan de telefoon niet weet wie B is. Dat iemand die de telefoon opneemt voor bedrijf Y niet weet wie B is, is zowat hetzelfde als zou de dame aan de balie van het kabinet van de eerste minister niet weten wie Guy Verhofstadt is.

Enfin. Snel uitgelegd naar wie ik op zoek was, maar ze wist nog van niets. Na wat aandringen bleek dat er inderdaad een vergadering was met het management, maar ze waren allemaal gaan eten. En of ik eens wou terugbellen. Binnen een uur of zo.

Zo gezegd, zo gedaan. Een uur later, zelfde dame, zelfde rigmarole (Michel Vuijlsteke. En u bent van firma…? En u zocht…? De heer B? En die is van firma…?), zelfde resultaat.

Ze waren misschien al weer binnen, maar misschien waren ze wel in vergadering, en misschien waren ze nog niet binnen, en misschien ging de vergadering wel nog verder gaan, en enfin, kon ze B vragen om terug te belen van zodra hij weer buiten kwam?

Uiteraard kon dat. Ik geef haar mijn coördinaten ("Michel Vuijlsteke zegt u? En u ben van de firma…?"), en zij verzekert me dat van zodra de heer B uit de vergadering komt, ze hem zal vragen te telefoneren.

Het was toen zo’n 15u. Ik heb gewacht tot middernacht, ik ben religieus naast onze twee telefoons blijven zitten, ik heb nergens naar gebeld, maar toch: geen telefoon van B.

Fucking typical.

Het zal wel zo niet bedoeld zijn en alles, maar verdorie, belóóf dan niet dat je iets gaat laten weten!

werkboos