Er is er eentje jarig, te weten: mijn madam, hoezee holadiejee!

Ik ben eens benieuwd of ik vanochtend een slets naar mijn hoofd ga krijgen als ik ze wakker maak met dit hier.

In ieder geval, als ze na die Backstreet Boys niet wakker is… ๐Ÿ™‚

verjaardagsandra



Reacties

13 reacties op “Eppie burfdeej”

  1. Aawww, how cute ๐Ÿ™‚

    Gelukkige verjaardag Sandra ๐Ÿ™‚ xxx

  2. Mijn broer zijn lief ook… ‘t is toch niet dezelfde? ๐Ÿ˜€

  3. bis, pavarotti! bis!

  4. Felicitaties, al waren die Backdoor Boys er wat over, eigenlijk.

  5. Godver, jammer dat ze geen weblog heeft of ik kon een aai uitdelen.

    Gelukkige verjaardag Sandra!

  6. hip hiep hoera voor sandra!

  7. aan allen: hartelijk bedankt
    de kussen volgen wel … of nee, dat is omgekeerd zeker?

  8. Proficiat Sandra ๐Ÿ™‚

  9. Een gouden plaat voor de Backstreet boy, en volgende week in Tien Om Te Zien.

  10. Wel, ik weet niet of je de slets al dan niet gekregen hebt, maar het verbaast me in geen geval dat ze er nu alleen op uit is! Het getuigt van goede smaak harentwege!
    PS; wel lief hoor overigens!

  11. [piert naar gravatar en zoekt naar aanknopingspunten van herkenning]

  12. hehe, tja die foto is er eentje van die avond toen ik de i’ve-seen-cows-look-smarter-contest gewonnen heb!

  13. […] In plaats van met de wekker wordt ik dus wakker gemaakt met een enorm luide intro van iets Barry White’s achtig. Ik schiet dus in paniek recht, zie iets licht geven en denk dat het Michel’s computer is die tilt geslagen is (ik bril nl. en ben stekeblind zonder bril). Ik roep in paniek iets zoals “doe dat uit, zet dat af, zoet, doet dat af, wordt wakker, doe dat uit” zolang tot die intro gedaan is en ik plots besef dat ik mijn wederhelft iets hoor kraken dat machtig goed op “happy birthday” lijkt. Dan besef ik pas dat ik naar een cd-tje luister volledig gemaakt en samengesteld door Michel met allemaal schattige (zij het wat aparte) verjaardagliedjes op. Het cd-tje werd afgespeeld op mijn verjaardagskadootje: een gloednieuwe wekkerradio inclusief cd speler. Mijn hartje smolt … voor zover dat mogelijk was met een hartslag van 180, maar enfin. Het smolt niet zozeer voor de wekkerradio (die wel broodnodig was want de oude was stilletjesaan de geest aan het geven en waar ik effectief zeer content mee ben … niet zoals de broodrooster van weleer zoet ), maar wel voor de cd. Ik heb er trouwens de hele dag relgelmatig naar geluisterd. Zeer leuk kado dus. ‘k Heb ook nog een extra kadootje gehad, maar dat valt onder censuur, dus gaan we daar niet over uitweiden. […]