Huug vraagt erom!
[…] ik heb een tijdje geleden iets (gelijkaardigs) over op mijn blog gezet.
Destijds vroeg ik me het volgende af (en nog steeds): ok, ik begrijp dat je met zo een buis iets in de blaas kan stoppen. Alleen hoe krijg je het er terug uit? Blijkbaar gebeurd dit door het samentrekken van bepaalde (bekken?)spieren (die zouden dan bij jou niet meer werken?) of juist te ontspannen (verklaart ook meteen mijn pisangst in openbare toiletten want om te kunnen wateren moet je kringspier ontspannen zijn, dit terzake). Alleen om de laatste druppel eruit te krijgen moet je dan weer je billen toenijpen. Soit, terug naar Fazekas: die stond op zijn buik te duwen. Zou het dan niet handiger zijn met een ingebouwd pomje? Enfin, allemaal vragen…
Waar het bij mij over gaat: Clean Intermittent Self-Catheterisation.
‘t Is een kwestie van een plastieken buis van 40 cm die tot in de blaas moet geraken. Erin steken en gewoon verder duwen, meer is dat niet. ‘t Is niet meteen aangenaam of zo—en al helemaal niet in de richting van opwindend—maar pijn doet het ook niet.
Het enige lastige punt is als de tip van die sonde voorbij de prostaat en de sluitspier van de blaas moet geraken. Dan is het een kwestie van wat te ontspannen en stevig dóór te duwen.
Waar het met die Fazekas over ging, vermoed ik, is dat hij zo’n catheter ingestoken heeft, en dan via die catheter “propere” urine in zijn blaas heeft gespoten. En misschien was het dat hij zijn catheter in had laten zitten, misschien te diep of niet diep genoeg, en dat hij op zijn buik aan het duwen was om een number one te doen. Of zo.
In ieder geval: billen toenijpen is er niet echt bij.
Bij normale mensen is het helemaal niet nodig om een buis te gebruiken om dat ingebrachte vocht er weer uit te krijgen: dat gebeurt vanzelf als de sluitspier open staat en de blaas zichzelf toenijpt.
Het is wel zo dat het voor sommige mensen in sommige omstandigheden heel moeilijk is om op commando naar het toilet te gaan. Eén van die omstandigheden is met onderbroek en broek aan—populaire weddenschap volgens mijn vorige uroloog: “ik geef u 500 euro als g’er in slaagt om in uw broek te doen, nu meteen”. Een andere bemoeilijkende omstandigheid, is met een catheter in uw willy. Dus misschien dat het dàt was. Dat Fazekas zijn buis had laten zitten, in plaats van ze eruit te halen.
Wat er bij mij aan de hand is, trouwens, is dat de sluitspier van de blaas wel nog werkt, maar dat de blaasspier zelf niet meer contracteert. Duwen op de buik helpt niet echt, maar ik denk wel dat ik ondertussen de allersterkste buikspieren van Oost-Vlaanderen heb. 🙂
Reacties
7 reacties op “Pipi”
Er zijn zo’n dingen die je publiek niet wil weten, met uitzondering van Huug dan 😀
Gelukkig werkt de rest nog wel 🙂
Lakker.
@Schuppe: bwa, Matthias van SemperMagis heeft er verschillende postjes op zijn (helaas gesloten) blog over geschreven (over pis-angst enzo) Ik ga me hier dus niet ‘generen’ hoor. En daarbij, we zijn hier toch onder mannen op dit uur… so what? 😉
Mich zeker?
Ik heb nog nooit over pisangst geschreven.
pampers zijn cool!
@Matthias, Mich dus. Ik verwar jullie altijd met elkaar, weet niet waarom. Mijn exkoeses.
Mich is den dienen die ge in ’t echt ook kent, huug.
Ik moet écht wel afkomen op 6 januari…
haalt ge ons probably nooit meer uit elkaar
Tenzij Mich en ik dezelfde bril dragen that is…