Ha, mijn eerste nederlandstalig boek in jàren gelezen. Slaap!, van Annelies Verbeke.
Het spijt me, het spijt me. Ik vond het gekunsteld, self-conscious, een stijloefening bijna.
Hoegenaamd niet slécht of zo, maar het gaf me de indruk writing by numbers te zijn. Content dat het op een uurtje uit te lezen is, want was het langer geweest, ik had het niet volgehouden.
Misschien (wellicht) ligt het aan mij, maar ik zat meer in met het nevenkarakter Olga dan met de twee hoofdpersonages, die me eigenlijk al redelijk snel nog maar weinig meer konden schelen, eens het duidelijk was dat er weinig verrassingen te voorzien waren.
Afijn. Terug naar de pulp voor mij, vrees ik.
Reacties
3 reacties op “Slaap!”
Voor mij gaat in de nederlandstalige literatuur niks boven Louis Paul Boon, als je dat gelezen hebt lijkt al de rest bullshit. Willem Frederik Hermans kon me van tijds ook nog bekoren. Van de aktuelen vind ik Arnon Grunberg de beste. (Dat is dus mijn bescheiden doorsnee nederlandstalige burger mening)
In de besprekingen van Slaap! las ik regelmatig dat Verbeke de “vlaamse Grunberg” zou zijn… ik zal dan eens een Arnon Grunberg kopen.
Mijn laatste Neerlandstalige boek was Willem Elsschot, met Lijmen.
Nog steeds goed en een van de weinige boeken die ik van school moest lezen die ik ook echt goed vond. (De Komst van Joachim Stiller, van Lampo, was een ander)