Zeven ministers

Waarom zeven ministers verantwoordelijk voor gezondheid?

Omdat we een federale staat zijn. ‘t Is alweer een tijd geleden, mijn cursus Vandelanotte (Alen eigenlijk), maar ik herinner me nog vaag dat bevoegdheden verdeeld zijn over een aantal verschillende assen: federaal/niet-federaal, persoonsgebonden/streekgebonden, en regionaal. Die twee laatste overlappen soms, maar niet altijd: zo valt Eupen in het Waals Gewest maar niet in de Franstalige Gemeenschap.

Zegt Ine:

I thought we only have 3 governments, as long as I can count that makes 3 ministers (that is already a lot…)

Nope—voor zover ik me kan herinneren [disclaimer: het zou kunnen dat ik een paar staatshervormingen achter loop]: 

  • een federale regering
  • twee gewestregeringen (waals en brussels hoofdstedelijk)
  • twee gemeenschapsregeringen (franstalig en duitstalig)
  • een Vlaamse regering die zowel van gemeenschaps– als van gewestregering doet
  • en dan nog een kleine complicatie in Brussel, waar er eigenlijk alleen maar Gewestdingen zouden “mogen” zijn, maar waar voor het gemak de persoongebonden zaken voor nederlandstaligen zijn gegeven aan een Vlaamse Gemeenschapscommissie en voor franstaligen aan een Franstalige Gemeenschapscommissie, en waar taaloverschrijdende “gemeenschapsachtige” dingen behandeld worden door de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie

Zeker zes dus, en eigenlijk misschien wel met wat stretchen négen.

Dus als ik even reconstrueer:

  • Rudy Demotte is federaal minister, bevoegd voor al wat federaal is en gezondheid aanbelangt (voornamelijk alles wat niét voor gemeenschappen en/of gewesten is)
  • Inge Vervotte is Vlaams minister, bevoegd voor gezondheid zowel persoonsgebonden (gemeenschap) als streekgebonden (gewest): gemeenschap en gewest vallen grotendeels samen in Vlaanderen, niet in Wallonië
  • Christianne Vienne is Waals gemeenschapsminister, bevoegd voor persoonsgebonden gezondheidszaken
  • Catherine Fonck is Franstalig gewestminister, bevoegd voor territoriumgebonden gezondheidszaken
  • Guy Vanhengel is minister in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, en is verantwoordelijk voor streekgebonden gezondheidszaken in Brussel
  • Bernd Gentges is gemeenschapsminister in de Duitstalige Gemeenschap, verantwoordelijk voor, opnieuw, streekgebonden gezondheidsaangelegenheden
  • En Benoît Cerexhe is verantwoordelijk voor persoonsgebonden gezondheidszaken in Brussel, als lid van de Franstalige Gemeenschapscommissie

Die gemeenschapscommissie hebben elke trouwens in principe ook een parlement-achtig orgaan. Wat betekent dat er ergens in Brussel iemand zou kunnen rondlopen met op zijn/haar visitekaartje de titel vice-voorzitter van de verenigde vergadering van de gemeenschappelijke gemeenschapscommissie. Of zo.

😀

Jaja, làch maar met België. Maar ik geef het u op een plaatje: als ze er willen uit geraken in Irak en in Israël/Palestina, zouden ze een systeem zoals het onze serieus kunenn gebruiken.

politiekbelgië

7 reacties op “Zeven ministers”

  1. Per af, Michel.
    Hiermee is alweer bewezen dat jij er meer van hebt opgestoken dan ik.
    Het moeten nochtans dezelfde lessen geweest zijn.

  2. Ja dat is het resultaat van het niet overhevelen van heelder bevoegdheidspakketten ineens.Waar in dit geval trouwens iets voor te zeggen valt.

    By the way in juni van dit jaar heb ik een paper geschreven over de EU bevoegdheden op gebied van gezondheid en gezondheidszorg. Blijkt dat er voor dit item indirect meer bevoegdheden bestaan dan rechtstreeks.

  3. ‘k Leg het even duidelijker uit.

    De EU heeft erg weinig bevoegdheden op het gebied van gezondheid. Dat is nog minder het geval voor gezondheidszorg.
    Maar de ontwerpdienstenrichtlijn, vele dossiers interne markt, patiëntenmobiliteit, etc. brengen dit thema ” via de achterdeur” weer binnen bij de EU bevoegdheden.

    Indien gewenst bezorg ik U de tekst.

  4. Beste Michel,

    Zou de meest logische conclusie uit jouw uitmuntende opsomming van het aantal ministers in België dat een of andere bevoegdheid heeft over het gezondheidsbeleid (preventief of curatief) niet moeten zijn dat België te complex is ? Zou het meteen al een brug te ver zijn om te beweren dat België in feite een bestuurlijk gedrocht is? Wat mij betreft is het duidelijk: de bevoegdheden die onze nationale grenzen overschrijden worden best op Europees niveau geregeld, de bevoegdheden die we beter in Vlaanderen kunnen uitoefenen moeten naar Vlaanderen komen. Met België als het kan, zonder België als het moet. En dat laatste nog liever, want dan kunnen we meteen ook de republiek installeren. Een sociale republiek welteverstaan, niet die die het VB op het oog heeft.

    Beste groeten,

    Smithson.

    PS: Breng gerust eens een bezoek aan mijn blog. Opgepast: politiek helemaal niet correct, maar wel open voor discussie

Reacties zijn gesloten.